Kazimierz Krzywda-Bogucki

Kazimierz Bogucki herbu Krzywda (ur. 4 kwietnia 1896 we Lwowie) – porucznik Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Kazimierz Krzywda-Bogucki
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

4 kwietnia 1896
Lwów

Data śmierci

-

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-ukraińska
obrona Lwowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Niepodległości
Oficerowie na pozycjach w Snopkowie 28 grudnia 1918. Od lewej: kpt. Bernard Mond, rtm. Michał Cieński, gen. Józef Leśniewski, marszałek Józef Piłsudski, ppor. Kazimierz Bogucki, gen. Tadeusz Rozwadowski, por. Stanisław Drobniewicz, ppłk Czesław Mączyński, ppłk Michał Tokarzewski

Życiorys edytuj

Urodził się 4 kwietnia 1896 we Lwowie, w rodzinie Jana[1][2]. Studiował na Politechnice Lwowskiej[2].

Podczas I wojny światowej działał w Polskiej Organizacji Wojskowej[3]. U kresu wojny od początku listopada 1918 w stopniu podporucznika brał udział w obronie Lwowa podczas wojny polsko-ukraińskiej[2]. W pierwszych dniach listopada służył i walczył na Wulce i w szkole kadeckiej[4]. Następnie, w dniach 5-10 listopada jako dowódca I plutonu (rozlokowanego na wzgórzach wzdłuż ulicy Kadeckiej) w składzie oddziału por. Bernarda Monda, uczestniczył w walkach o Cytadelę[5][6]. Pod koniec grudnia 1918 był na pozycjach w Snopkowie[7]. Poległ w 1920[8], w obronie Lwowa[9] lub w walkach z bolszewikami na Litwie[10].

Został pochowany na Cmentarzu Obrońców Lwowa[11] (kwatera II, miejsce 47[8] lub 48)[12] (według innej wersji w katakumbach I, miejsce 7[2]).

Uchwałą Rady Miasta Lwowa z listopada 1938 jednej z ulic we Lwowie nadano imię Kazimierza Krzywda-Boguckiego[13].

Ordery i odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

  1. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-09]..
  2. a b c d Piotr W. Kochański: Kazimierz Krzywda-Bogucki. ogrodywspomnien.pl. [dostęp 2019-12-10]. za: Stanisław Nicieja: Cmentarz Obrońców Lwowa. Wrocław / Warszawa / Kraków: Ossolineum, 1990, s. 309.
  3. Witold Hupert: Walka o Lwów (od 1 listopada 1918 do 1 maja 1919 roku). Warszawa: 1933, s. 18.
  4. Józef Kochański: Pierwsze walki na Wulce. W: Jarosław Waniorek (red.): Obrona Lwowa. 1-22 listopada 1918. Tom 2. Źródła do dziejów walk o Lwów i województwa południowo-wschodnie 1918-1920. Relacje uczestników. Warszawa: 1993, s. 215, 216. ISBN 83-85218-56-4.
  5. Jan Gella: Ruski miesiąc 1/XI-22/XI 1918. Ilustrowany opis walk listopadowych we Lwowie z 2 mapami. Lwów: ok. 1919, s. 179.
  6. Bernard Mond: Walki o Cytadelę. W: Jarosław Waniorek (red.): Obrona Lwowa. 1-22 listopada 1918. Tom 2. Źródła do dziejów walk o Lwów i województwa południowo-wschodnie 1918-1920. Relacje uczestników. Warszawa: 1993, s. 253, 257. ISBN 83-85218-56-4.
  7. Semper fidelis. Obrona Lwowa w obrazach współczesnych. Lwów / Warszawa: Straż Mogił Polskich Bohaterów / Oficyna Wydawnicza Volumen, 1930 / 1990, s. 174.
  8. a b Białoskórska 1926 ↓, s. 177.
  9. Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 351.
  10. Kolekcja ↓, s. 2.
  11. Spis poległych 1936 ↓, s. 288.
  12. W szesnastą rocznicę. Lwów: Towarzystwo Straży Mogił Polskich Bohaterów we Lwowie, 1934, s. 36.
  13. Symboliczne nadanie nazw związanych z Obroną Lwowa szeregowi ulic we Lwowie. „Gazeta Lwowska”. Nr 265, s. 2, 22 listopada 1938. 
  14. Kolekcja ↓, s. 1.
  15. Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 407.
  16. Kulczycki 1928 ↓, s. 31.
  17. Spis poległych 1936 ↓, s. 266.
  18. M.P. z 1933 r. nr 255, poz. 273.

Bibliografia edytuj