Kiczora Kamienicka

Kiczora Kamienicka (1003 m n.p.m.[1][2], według niektórych źródeł 1007[3]) – szczyt w Gorcach, wraz z Wielkim Wierchem otoczony przez opływającą go z trzech stron Kamienicę Gorczańską[3]. Od południowej strony sąsiaduje z Magorzycą (875 m), od północnej z Wielkim Wierchem (1016 m). Od Wielkieg Wierchu oddzielony jest przełęczą, na której znajduje się Polana Jeziorne[3]. Wzdłuż koryta Kamienicy Gorczańskiej opływającej te szczyty poprowadzona jest droga wojewódzka nr 968 (odcinek ze Szczawy do Kamienicy).

Kiczora Kamienicka
Ilustracja
Widok na Wielki Wierch i Kiczorę Kamienicką z Gorca
Państwo  Polska
Pasmo Gorce, Karpaty
Wysokość 1003 m n.p.m.
Położenie na mapie Gorców, Pienin, Beskidu Sądeckiego
Mapa konturowa Gorców, Pienin, Beskidu Sądeckiego, blisko centrum na lewo znajduje się czarny trójkącik z opisem „Kiczora Kamienicka”
Ziemia49°36′11,7″N 20°15′18,7″E/49,603250 20,255194
Multimedia w Wikimedia Commons

Według regionalizacji fizycznogeograficznej Karpat opracowanej przez Jerzego Kondrackiego Kiczora Kamienicka wraz z Wielkim Wierchem i Magorzycą włączone zostały do Beskidu Wyspowego, a granica poprowadzona została przez płytką przełęcz 850 m pomiędzy Magorzycą a Gorcem[4]. Podział ten uznaje też zbiorowe opracowanie „Gorce. Przewodnik dla prawdziwego turysty” (brak w nim opisów tych szczytów)[5]. Jednak inni autorzy opracowań o tym regionie (Józef Nyka, Andrzej Matuszczyk) włączają te szczyty do Gorców, uzasadniając to faktem, że od Beskidu Wyspowego obydwa te szczyty oddzielone są głęboką doliną Kamienicy Gorczańskiej, stanowiącą w tym miejscu najbardziej naturalną i oczywistą granicę między Beskidem Wyspowym i Gorcami[6]. W Instytucie Ochrony Środowiska powstała nowa mapa podziału fizycznogeograficznego Polski, w której Kiczorę Kamienicką zaliczono do Gorców[7].

Kiczorę Kamienicką łatwo rozpoznać po wznoszącym się pod jej szczytem maszcie przekaźnikowym. Jest w większości porośnięta lasem. Na jej południowych i wschodnich zboczach znajdują się wciśnięte pomiędzy las i należące do wsi Szczawa przysiółki: Podkiczory, Szałasie, Faronówki, Polanki[3]. Wszystkie spływające z niej potoki uchodzą do okrążającej ją rzeki Kamienica lub jej dopływu – Głębieńca.

Nazwa jest pochodzenia wołoskiego, w którym słowo kiczora oznaczało górę z zalesionym wierzchołkiem. Gór o nazwie Kiczora jest w Karpatach wiele.

Szlaki turystyczneEdytuj

Na Kiczorę Kamienicką prowadzi czerwony szlak spacerowy.

  Szczawa – Osiedle Łuszczki – Kiczora Kamienicka – Osiedle Polanki – Szczawa
 
Kiczora Kamienicka, za nią Wielki Wierch i Mogielica. Widok z Nowej Polany

PrzypisyEdytuj

  1. ↑ Geoportal2 | iMap, mapy.geoportal.gov.pl [dostęp 2019-01-27].
  2. ↑ Gorce, mapa turystyczna 1:50000, wyd. Demart, 2007.
  3. ↑ a b c d Gorce. Mapa turystyczna 1:50 000. Kraków: Compass, 2007. ISBN 978-83-89165-39-8.
  4. ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 1998. ISBN 83-01-12479-2.
  5. ↑ Marek Cieszkowski, Paweł Luboński: Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004. ISBN 83-89188-19-8.
  6. ↑ Andrzej Matuszczyk: Beskid Wyspowy. Pruszków: Oficyna Wyd. „Rewasz”, 2001. ISBN 83-85557-86-5.
  7. ↑ Instytut Ochrony Środowiska [dostęp 2019-08-19] (pol.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kiczora_Kamienicka&oldid=57465130”