Klucz kunowskiklucz dóbr biskupstwa krakowskiego, istniejący od XIV do XVIII wieku, z centrum w mieście Kunów, gdzie znajdował się dwór biskupi. Składał się z miasta Kunowa oraz 11 wsi, 4 folwarków, 5 młynów[1]. Wsiami klucza były: Janik, Udziców, Wierzbno, Rżuchów, Parostwa Wola, Szewna, Kąty i inne. Klucz kunowski znany był w okresie I Rzeczypospolitej z kamieniołomów zielonego i czerwonego marmuru[2]. W kluczu znajdowało się ponadto szereg osad przemysłowych, których ludność zwana "maziarzami" trudniła się wyrobem smoły i potażu[3].

Przypisy

edytuj
  1. A. Pankowicz: Kościół krakowski w życiu państwa i narodu polskiego, Wydawnictwo Naukowe PAT, 2002, s. 107.
  2. M. Dzieduszycki: Zbigniew Oleśnicki, t. I, 1853, s. 245.
  3. H. Madurowicz-Urbańska, A. Podraza: Régions économiques de Petite-Pologne Occidentale dans la deuxième moitié du XVIII-ième siècle, PAN 1958, s. 124.

Literatura

edytuj
  • M. Dzieduszycki: Zbigniew Oleśnicki, t. I, 1853.
  • H. Madurowicz-Urbańska, A. Podraza: Régions économiques de Petite-Pologne Occidentale dans la deuxième moitié du XVIII-ième siècle, PAN 1958.
  • A. Pankowicz: Kościół krakowski w życiu państwa i narodu polskiego, Wydawnictwo Naukowe PAT, 2002.