Końki

agromiasteczko na Białorusi

Końki (biał. Конькі, Końki; ros. Коньки, Końki) – agromiasteczko na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie lachowickim, w sielsowiecie Końki.

Końki
Конькі
Коньки
Państwo

 Białoruś

Obwód

 brzeski

Rejon

lachowicki

Sielsowiet

Końki

Populacja
• liczba ludności


427
(2009)

Kod pocztowy

225379

Położenie na mapie obwodu brzeskiego
Mapa konturowa obwodu brzeskiego, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Końki”
Położenie na mapie Białorusi
Mapa konturowa Białorusi, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Końki”
Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Końki”
Ziemia53°03′35″N 26°11′34″E/53,059722 26,192778

Współcześnie miejscowość obejmuje także dawny zaścianek Rowieńszczyzna.

Historia

edytuj

W XIX i w początkach XX w. Końki i Rowieńszczyzna położone były w Rosji, w guberni mińskiej, w powiecie nowogródzkim[1].

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie nowogródzkim, w powiecie baranowickim[a], w gminie Darewo[2]. W 1921 Końki liczyły 162 mieszkańców, zamieszkałych w 34 budynkach, wyłącznie Białorusinów. 134 mieszkańców było wyznania prawosławnego i 28 rzymskokatolickiego. Rowieńszczyzna liczyła zaś 95 mieszkańców, zamieszkałych w 17 budynkach, wyłącznie Białorusinów. 51 mieszkańców było wyznania rzymskokatolickiego i 44 prawosławnego[2].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Przypisy

edytuj
  1. 1872 Карта Шуберта. [dostęp 2024-05-04]. (ros.).
  2. a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VII – Województwo Nowogródzkie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1923.

Bibliografia

edytuj