Kościół św. Andrzeja Apostoła we Wrocławiu

kościół we Wrocławiu

Kościół św. Andrzeja Apostoła – kościół katolicki położony na osiedlu Stabłowice we Wrocławiu przy ul. Boguszowskiej. Jest on obiektem sakralnym parafii pod tym samym wezwaniem.

Kościół św. Andrzeja Apostoła we Wrocławiu
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Andrzeja Apostoła we Wrocławiu

Wezwanie

św. Andrzeja Apostoła

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Andrzeja Apostoła”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Andrzeja Apostoła”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Andrzeja Apostoła”
Ziemia51°09′04,322″N 16°53′30,175″E/51,151201 16,891715

Historia edytuj

Dawny kościół św. Andrzeja Apostoła edytuj

Od połowy XIV w. w Stabłowicach stała świątynia pw. św. Andrzeja Apostoła. W 1530 r. została przejęta przez protestantów. W wyniku redukcji kościołów w 1654 r. powróciła do katolików. W 1586 r. uległa zniszczeniu, ale jeszcze w tym samym roku została odbudowana. Miała konstrukcję szkieletową. W 1727 r. dobudowano do niej wieżę oraz kruchtę. Przetrwała walki w lutym 1945 r., lecz została zniszczona kilka miesięcy później.

Nowy kościół św. Andrzeja Apostoła edytuj

Do 1985 r. Stabłowice były podzielone pomiędzy parafię św. Jadwigi Śląskiej w Leśnicy oraz parafię św. Anny w Praczach Odrzańskich. Kiedy erygowano parafię św. Andrzeja Apostoła zaistniała potrzeba budowy nowej świątyni. Początkowo funkcję miejsca kultu sprawowała tymczasowa kaplica. Jednocześnie realizowano projekt W. Kamockiego i D. Kuśmierczak kościoła połączonego z częścią katechetyczną. Budowa nowego kościoła w Stabłowicach przebiegała dwustopniowo. Ze względu na brak zgody ówczesnych władz najpierw wybudowano dom katechetyczny oraz plebanię. Dopiero w 1988 r. do części katechetycznej dobudowano tzw. oratorium. W 1994 r. wszystkie czynności kultyczne przeniesiono do nowej świątyni, którą pobłogosławił kardynał Henryk Gulbinowicz. Poświęcenia (konsekracji) dokonał 26 maja 1997 kardynał Francis Arinze Nigerii.

W części katechetycznej do połowy lat 90. prowadzone były lekcje religii ze względu na braki lokalowe pobliskiej Szkoły Podstawowej nr 95. Następnie powstała tam świetlica środowiskowa „Andrzejówka oraz Klubu Seniora.

Architektura edytuj

Budynek składa się z dwóch części: katechetycznej i oratoryjnej. Część oratoryjna (kościół) posiada pięcioprzęsłową nawę i usytuowana jest na osi przekątnej prostokątnego planu. Posiada nieregularną bryłę w środku i na zewnątrz. Cechą charakterystyczną jest czerwony pustak elewacyjny, miedziane pokrycie dachu oraz metalowy krzyż umieszczony na szczycie dzwonnicy[1]. Najbardziej charakterystycznym elementem wystroju wnętrza jest monumentalny krzyż św. Franciszka w prezbiterium. Jest to płaskorzeźba wykonana przez A. Żarnowieckiego na polecenie ks. kard. Henryka Gulbinowicza o wymiarach 8,20 × 6,50 m. W podobnym stylu zostały wykonane płaskorzeźby św. Andrzeja oraz św. Piotra, a także dwa ołtarze boczne.

Wnętrze w połowie opasuje balkon (chór)[2].

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. W. Tokarz, Zabudowania kościelne dziś, [w:] Idź i odbuduj mój dom, P. Dzikowski (red.), Wrocław 2011, s. 105.
  2. W. Tokarz, Zabudowania kościelne dziś, [w:] Idź i odbuduj mój dom, P. Dzikowski (red.), Wrocław 2011, s. 107-111.