Kościół św. Andrzeja Boboli w Nojewie

Kościół św. Andrzeja Boboli w Nojewierzymskokatolicki kościół parafialny zlokalizowany na niewielkim wzniesieniu w centrum wsi[1] Nojewo (powiat szamotulski, województwo wielkopolskie). Funkcjonuje przy nim parafia św. Andrzeja Boboli[2]. 21 marca 1996 został wpisany do rejestru zabytków pod numerem 2575/A[3]. Tą samą decyzją do rejestru wpisano również przykościelny cmentarz (id 656119)[4].

Kościół św. Andrzeja Boboli
w Nojewie
2575/A z 21.03.1996
kościół parafialny
Ilustracja
Widok ogólny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Nojewo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

parafia

św. Andrzeja Boboli w Nojewie

Wezwanie

św. Andrzeja Boboli

Wspomnienie liturgiczne

16 maja

Położenie na mapie gminy Pniewy
Mapa konturowa gminy Pniewy, u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Andrzeja Boboli w Nojewie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Andrzeja Boboli w Nojewie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Andrzeja Boboli w Nojewie”
Położenie na mapie powiatu szamotulskiego
Mapa konturowa powiatu szamotulskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Andrzeja Boboli w Nojewie”
Ziemia52°36′17,9″N 16°18′43,0″E/52,604972 16,311944

Historia edytuj

 
Wnętrze
 
Pomnik ofiar II wojny światowej

Kościół wzniesiono w 1865[5][6][3] na potrzeby lokalnej społeczności protestanckiej w stylu neogotyckim[6]. W bryle obiektu wyróżnia się wysoka wieża zwieńczona wysmukłą sygnaturką. W 1945 świątynię przejęli katolicy i od tego czasu nosi wezwanie św. Andrzeja Boboli[4]. 1 października 1974 powołano tu ośrodek duszpasterski, a w 1984 – parafię. W 2006 przeprowadzono generalny remont obiektu, a w 2008 przywrócono witraże w prezbiterium. W 2009 wyremontowano posadzkę, nałożono nowe tynki wewnątrz kościoła i poddano renowacji witraże boczne, a także zbudowano nowy ołtarz, tabernakulum, chrzcielnicę i zawieszono żyrandol. W tym samym roku wyremontowano kotłownię[7].

Architektura edytuj

Budowla jest neogotycka, jednonawowa, ceglana, na fundamencie z ciosów kamiennych. Od wschodu przylega doń prostokątne prezbiterium, a od zachodu wieża kryta ostrosłupowym hełmem z krzyżem. Zarówno bryła główna, jak i prezbiterium pokryte są dachami dwuspadowymi[7].

Wnętrze edytuj

Z pierwotnego wyposażenia zachowały się: empora chóru muzycznego, posadzka, stolarka drzwiowa i więźba dachowa (częściowo)[7].

Otoczenie edytuj

Przy kościele postawiono w 1946[8][1] (lub 1945[6]) pomnik ku czci ofiar zbrodni niemieckich z okresu II wojny światowej. Na tablicy umieszczono nazwiska dwunastu ludzi. U stóp monumentu znajdują się mogiły osób pomordowanych przez Niemców w bliżej nieustalonych okolicznościach[1].

Przypisy edytuj