Kościół św. Katarzyny w Lipowej

rzymskokatolicki kościół parafialny

Kościół św. Katarzyny w Lipowejrzymskokatolicki kościół parafialny w Lipowej, należący do parafii św. Katarzyny w Lipowej, w dekanacie Prudnik, diecezji opolskiej.

Kościół św. Katarzyny w Lipowej
24/50 z dnia 20.02.1950[1]
kościół parafialny
Ilustracja
Kościół św. Katarzyny (2013)
Państwo

 Polska

Województwo

 opolskie

Miejscowość

Lipowa

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Katarzyny w Lipowej

Wezwanie

św. Katarzyna

Położenie na mapie gminy Nysa
Mapa konturowa gminy Nysa, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Katarzyny w Lipowej”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Katarzyny w Lipowej”
Położenie na mapie województwa opolskiego
Mapa konturowa województwa opolskiego, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Katarzyny w Lipowej”
Położenie na mapie powiatu nyskiego
Mapa konturowa powiatu nyskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Katarzyny w Lipowej”
Ziemia50°24′00,14″N 17°28′06,89″E/50,400040 17,468580

Historia edytuj

Kościół parafialny w Lipowej istniał już w 1302. Był wymieniony w kronice łacińskiej Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis spisanej w latach 1295–1305 i w rejestrze dziesięcin Galharda de Carceribus z 1335 w archiprezbiteracie nyskim[2].

Obecną świątynię wzniesiono w 1587 we wschodniej części wsi, na niewielkim wzniesieniu. Została gruntownie przebudowana (lub zbudowana na nowo) w latach 1729–1730 w stylu barokowym, z częściowym zachowaniem murów poprzedniego pierwotnego kościoła. Została odnowiona w 1928[2].

Architektura edytuj

Kościół jest orientowany, otoczony cmentarzem i murem z kamienia łamanego i polnego. Został zbudowany z cegły i kamienia, a następnie otynkowany. Prezbiterium powstało na rzucie kwadratu ze ściętymi wewnątrz narożnikami, a nad nim znajduje się krzyż bożogrobców. Sąsiaduje z przylegającą od północy równej długości zakrystią. Korpus nawowy jest szeroki, trójprzęsłowy, o zaokrąglonych narożnikach od wschodu. Od frontu budynku znajduje się wtopiona w korpus wieża, podzielona gzymsem na dwie kondygnacje, z pomieszczeniami po bokach, w których znajdują się dwie klatki schodowe. Wieżę została nakryta hełmem baniastym z latarnią w kształcie ośmioboku, zwieńczoną chorągiewką, na której widnieje data 1729. Kościół przykryto jednokalenicowym dachem, dwuspadowym, o poszyciu wykonanym z dachówki[2].

Przypisy edytuj