Kościół św. Wawrzyńca w Wonieściu

Kościół świętego Wawrzyńca w Wonieściu – rzymskokatolicki kościół parafialny należący do parafii pod tym samym wezwaniem (dekanat śmigielski archidiecezji poznańskiej).

Kościół świętego Wawrzyńca

1617 z 17.09.1974
kościół parafialny
widok ogólny
Państwo	Polska
Województwo	wielkopolskie
Miejscowość	Wonieść
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
parafia	św. Wawrzyńca w Wonieściu
Wezwanie	św. Wawrzyńca
Wspomnienie liturgiczne	10 sierpnia
Historia Data zakończenia budowy XV wiek 1887-1890 (wieża i nawa)
Dane świątyni Styl gotycki neogotycki Świątynia • materiał bud. • cegła Wieża kościelna • liczba wież 1 Ołtarz • liczba ołtarzy 3 Liczba naw 1
Położenie na mapie gminy Śmigiel Kościół świętego Wawrzyńca
Położenie na mapie Polski Kościół świętego Wawrzyńca
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego Kościół świętego Wawrzyńca
Położenie na mapie powiatu kościańskiego Kościół świętego Wawrzyńca
52°00′10,3″N 16°41′11,0″E

Wnętrze świątyni

Murowana świątynia powstała w XV wieku w stylu późnogotyckim. W późniejszym okresie kościół był wielokrotnie przebudowywany. Miało to miejsce w XVII i XVIII wieku oraz w latach 1887–1890. W tym czasie została dobudowana m.in. czterokondygnacyjna wieża. Po zakończeniu tych prac świątynia nabrała cech neogotyckich, wykorzystano w niej pozostałości poprzedniej świątyni gotyckiej. Efektem tej przebudowy było powiększenie i podwyższenie kościoła. Świątynia to budowla orientowana, murowana, otynkowana, nakryta dwuspadowym dachem z małą wieżyczką na sygnaturkę. Dawna nawa obecnie jest prezbiterium kościoła, z kolei zakrystia znajduje się na miejscu dawnego prezbiterium. Prezbiterium nakrywa sklepienie krzyżowe, zakrystię – sklepienie żaglaste, a dobudowaną od strony zachodniej nawę – sklepienie kolebkowe. Polichromia umieszczona w świątyni powstała częściowo w latach 1887–1890, natomiast w łuku tęczowym powstała w 1950 roku i jej autorem był Wiktor Gosieniecki, a przedstawia scenkę figuralną adoracji Najświętszego Sakramentu przez aniołów. Budowla posiada 3 neogotyckie ołtarze. W centrum głównego ołtarza jest umieszczona rzeźba przedstawiająca patrona świątyni czyli św. Wawrzyńca z atrybutami swego męczeństwa czyli palmą i kratami. Z lewej strony jest umieszczony obraz Chrystusa wstępującego do nieba, natomiast z prawej Chrystusa Zmartwychwstałego. W górnej części znajdują się rzeźby świętych, a pomiędzy nimi usytuowana jest Pieta. Na antepedium ołtarza jest umieszczona płaskorzeźba ze sceną Ostatniej Wieczerzy. Lewy ołtarz dedykowany jest Zwiastowaniu, natomiast prawy Sercu Jezusowemu. Do wyposażenia kościoła należą m.in. barokowa i polichromowana chrzcielnica z połowy XVIII wieku w kształcie klęczącego anioła, który trzyma misę chrzcielną. Ambona wokół której znajdują się figury Ewangelistów nakryta jest drewnianym baldachimem z wizerunkiem Chrystusa, któremu towarzyszą aniołowie. W prezbiterium z lewej strony ołtarza na ścianie umieszczone są sceny Bożego Narodzenia. Usytuowane po obu stronach ołtarza ławy kolatorskie ozdabiają herby rodzin szlacheckich, m.in. Łodzia i Bończa. Witraże powstały pod koniec XIX wieku we Wrocławiu. Organy zostały wykonane w 1916 roku przez Józefa Stanisławskiego z Poznania.