Kościół Matki Bożej Anielskiej w Bielczy

Kościół Matki Bożej Anielskiej – zabytkowy rzymskokatolicki kościół parafialny w Bielczy w województwie małopolskim, w powiecie brzeskim, w gminie Borzęcin.

Kościół pw. Matki Bożej Anielskiej w Bielczy
A-267 z 30.10.1985[1].
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Bielcza 47

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Położenie na mapie gminy Borzęcin
Mapa konturowa gminy Borzęcin, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Matki Bożej Anielskiej w Bielczy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Matki Bożej Anielskiej w Bielczy”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Matki Bożej Anielskiej w Bielczy”
Położenie na mapie powiatu brzeskiego
Mapa konturowa powiatu brzeskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół pw. Matki Bożej Anielskiej w Bielczy”
Ziemia50°01′27,8735″N 20°43′38,0017″E/50,024409 20,727223
Strona internetowa

Autorem projektu o nieregularnym planie był architekt Jan Sas-Zubrzycki. Prace budowlane trwały w latach 1906–1907. Kościół został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych województwa małopolskiego.

Historia edytuj

W centrum wsi, nad meandrem rzeki Uszwicy stała kapliczka z figurą III Upadku Chrystusa. W latach 1835–1848 kapliczkę powiększono dostawiając do niej drewniany kościół, który w roku 1905 przesunięto na miejsce dzisiejszej plebanii i w 1908 rozebrano[2][3]. Budowa nowego murowanego kościoła, według projektu Jana Sas-Zubrzyckiego trwała w latach 1906–1907[4].

Architektura edytuj

Obiekt został wzniesiony w stylu nadwiślańskim. Budynek jest murowany z cegły i kamienia, dwunawowy z transeptem. Transept jest szerszy od nawy głównej, zamknięty trójściennymi apsydami. Nawa główna posiada dwa przęsła i jedno szersze przęsło chórowe. Prezbiterium jest tej samej szerokości co nawa, zakończone pięcioboczną apsydą. Nawe boczną poprzedza szersza wieża na planie kwadratu. Wieża w fasadzie w dolnej części jest kamienna, powyżej ceglana, nakryta dachem czterospadowym z przełamaniem. Na skrzyżowaniu kalenic nawy i transeptu znajduje się sygnaturka[4].

Wyposażenie edytuj

  • Ołtarz z poprzedniego drewnianego kościoła przeniesiono do nowego jako ołtarz główny a następnie do bocznej kaplicy różańcowej;
  • ołtarz główny i dwa boczne, autorstwa Wojciecha Samka[5][3];
  • krzyż – odlew miedziany, pozłacany, ryty. Na ramionach krzyża znajdują się symbole ewangelistów. Znajduje się w Muzeum Diecezjalnym w Tarnowie[6];
  • figura III Upadku Chrystusa z poprzedniego kościoła, z 1. poł. XIX w;
  • chrzcielnica drewniana i ambona, neogotyckie z XX wieku[3].

Przypisy edytuj

Bibliografia edytuj