Kolenda (Kolęda) – polski herb szlachecki odmiana herbu Bełty[1].

Opis herbu

edytuj

Opis zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu czerwonym dwa bełty na opak srebrne w krzyż skośny, na nich trzeci bełt na opak, nad którym krzyż kawalerski złoty. Klejnot: ogon pawi[2].

Najwcześniejsze wzmianki

edytuj

Michała Kolendę wspominają w r. 1632[3][4].

Seweryn hr. Uruski wspomina o Fedorze, horodniczym wileńskim w 1550 roku[5]. Zbigniew Leszczyc pisze o występowaniu herbu Kolęda na Litwie w 1500 roku[6].

Herbowni

edytuj

Kolada, Kolenda, Kolendowski, Kolęda[7].

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 1. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897, s. 243.
  2. Juliusz hr. Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: B. Bolcewicz, J. Sikorski, 1897-1906, s. 143.
  3. Wojciech Wijuk Kojałowicz: Herbarz Rycerstwa Wielkiego Księstwa Litewskiego tak zwany Compendium. Kraków: Fr. Kulczycki i Sp., 1897, s. 25.
  4. Franciszek Piekosiński: Studya, rozprawy i materyały z dziedziny historyi polskiej i prawa polskiego, Herold Polski. T. 2. Kraków: Nakład własny, drukarnia: Kulczycki i sp., 1899, s. 25.
  5. Seweryn hr. Uruski: Rodzina • Herbarz szlachty polskiej. T. VII. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1910, s. 85.
  6. Zbigniew Leszczyc: Herby szlachty polskiej. T. 1. Poznań: Antoni Fiedler, 1908, s. 24.
  7. Tadeusz Gajl, Herbarz Polski – [dostęp 18.06.2016]