Kolumna morowa w Wiedniu

Kolumna morowa w Wiedniu (niem. Pestsäule) – barokowa kolumna Trójcy Świętej znajdująca się na Placu Graben w Wiedniu.

Kolumna morowa w Wiedniu
Ilustracja
Państwo

 Austria

Kraj związkowy

 Wiedeń

Miejscowość

Wiedeń

Miejsce

Plac Graben

Typ obiektu

kolumna

Projektant

Johann Bernhard Fischer von Erlach

Fundator

Leopold I Habsburg

Data budowy

1687–1693

Położenie na mapie Wiednia
Mapa konturowa Wiednia, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kolumna morowa w Wiedniu”
Położenie na mapie Austrii
Mapa konturowa Austrii, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kolumna morowa w Wiedniu”
48°12′31,4″N 16°22′11,3″E/48,208722 16,369806

Epidemia dżumy z 1679 roku – szalejąca wcześniej w Londynie i Neapolu – zabiła w Wiedniu około 100 tys. osób[1].

Monumentalny pomnik wotywny ku czci Trójcy Świętej, ufundowany przez cesarza Leopolda I w podzięce Bogu za zakończenie zarazy, wzniesiono w latach 1687–1693[2]. W tym[potrzebny przypis] miejscu pośpiesznie grzebano zwłoki ludzi, którzy pomarli od zarazy. Pierwszą kolumnę wykonano z drewna[potrzebny przypis], później zastąpiono ją marmurową.

Architekt Johann Bernhard Fischer von Erlach był głównym wykonawcą dzieła, natomiast część rzeźb wykonali: Paul Strudel, Matthias Rauchmiller, Tomas Kracker, Josef Früwirth i inni[2]. Całość udekorowana jest rzeźbami i reliefami.

Elementy pomnika

edytuj
  • postacie św. Trójcy (zobacz);
  • trzy inskrypcje podtrzymywane przez anioły;
    • Deo Patri Creatori – Bóg Ojciec;
    • Deo Filio Redemptori – Syn Boży (zobacz);
    • Deo Spiritui Sanctificatori – Duch Święty (zobacz);
  • trzy godła: Austrii, Węgier i Czech. W zamyśle autorów miały one „obrazować mocarstwową ideę barokowej Austrii: jedności Trójcy Świętej w niebie odpowiadają na ziemi trzy kraje będące pod panowaniem Habsburgów[2];
  • alegoryczna grupa figur, chmur, amorków, aniołków i postaci symbolicznych wznoszących się ku niebu – Wiara zwycięża zarazę (zobacz);
  • postać klęczącego Leopolda I (zobacz);
  • postać staruchy będącej symbolem zarazy, strącana do piekła przez anioła (zobacz).

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj

Bibliografia

edytuj
  • Witold Gostyński: Wiedeń przewodnik. Warszawa: Wydawnictwo Sit Warszawa, 1985. ISBN 83-217-2920-7.
  • Patrick Jézéquel, Pierre de Laubier, Arkadiusz Belczyk, Dorota Dziewońska, Jerzy Klag: Wiedeń. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 1995. ISBN 83-85412-40-9. OCLC 749846106.

Linki zewnętrzne

edytuj