Komenda Rejonu Uzupełnień Wierzbnik

Komenda Rejonu Uzupełnień Wierzbnik (KRU Wierzbnik) – organ wojskowy właściwy w sprawach uzupełnień Sił Zbrojnych II Rzeczypospolitej i administracji rezerw w powierzonym mu rejonie[1].

Komenda Rejonu Uzupełnień Wierzbnik
Powiatowa Komenda Uzupełnień
Wierzbnik
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1927

Rozformowanie

1939

Tradycje
Rodowód

PKU Wierzbnik

Komendanci
Pierwszy

mjr Jan Mańkowski

Ostatni

mjr Lucjan Trzebiński

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

Wierzbnik

Podległość

DOK X

Skład

PKU typ III

Komendy rejonów uzupełnień OK X

Historia komendy

edytuj

Z dniem 1 października 1927 roku na terenie Okręgu Korpusuu Nr X została utworzona Powiatowa Komenda Uzupełnień Wierzbnik, obejmująca swoją właściwością powiat iłżecki wyłączony z PKU Kielce[2]. Obsada personalna komendy została ustalona w lipcu tego roku[3][4].

PKU Wierzbnik funkcjonowała na podstawie ustawy z dnia 23 maja 1924 roku o powszechnym obowiązku służby wojskowej oraz rozporzadzeń wykonawczych do tejże ustawy[5], a także „Tymczasowej instrukcji służbowej dla PKU”, wprowadzonej do użytku rozkazem MSWojsk. Dep. Piech. L. 100/26 Pob.[6]

Zadania i organizacja PKU określone zostały w wydanej 27 maja 1925 roku instrukcji organizacyjnej służby poborowej na stopie pokojowej. W skład PKU Wierzbnik wchodziły dwa referaty: I) referat administracji rezerw i II) referat poborowy[7].

W marcu 1930 roku PKU Wierzbnik nadal podlegała Dowództwu Okręgu Korpusu Nr X w Przemyślu i administrowała powiatem iłżeckim[8]. W grudniu tego roku PKU posiadała skład osobowy typ III[6].

31 lipca 1931 roku gen. dyw. Kazimierz Fabrycy, w zastępstwie ministra spraw wojskowych, rozkazem B. Og. Org. 4031 Org. wprowadził zmiany w organizacji służby poborowej na stopie pokojowej. Zmiany te polegały między innymi na zamianie stanowisk oficerów administracji w PKU na stanowiska oficerów broni (piechoty) oraz zmniejszeniu składu osobowego PKU typ I–IV o jednego oficera i zwiększeniu o jednego urzędnika II kategorii. Liczba szeregowych zawodowych i niezawodowych oraz urzędników III kategorii i niższych funkcjonariuszy pozostała bez zmian[9].

1 lipca 1938 roku weszła w życie nowa organizacja służby uzupełnień, zgodnie z którą dotychczasowa PKU Wierzbnik została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Wierzbnik przy czym nazwa ta zaczęła obowiązywać 1 września 1938 roku[10], z chwilą wejścia w życie ustawy z dnia 9 kwietnia 1938 roku o powszechnym obowiązku wojskowym[11]. Obok wspomnianej ustawy i rozporządzeń wykonawczych do niej, działalność KRU Wierzbnik normowały przepisy służbowe MSWojsk. D.D.O. L. 500/Org. Tjn. Organizacja służby uzupełnień na stopie pokojowej z 13 czerwca 1938 roku. Zgodnie z tymi przepisami komenda rejonu uzupełnień była organem wykonawczym służby uzupełnień[12].

Komendant Rejonu Uzupełnień w sprawach dotyczących uzupełnień Sił Zbrojnych i administracji rezerw podlegał bezpośrednio dowódcy Okręgu Korpusu Nr X, który był okręgowym organem kierowniczym służby uzupełnień. Rejon uzupełnień nie uległ zmianie i nadal obejmował powiat iłżecki[1].

Obsada personalna

edytuj

Poniżej przedstawiono wykaz oficerów zajmujących stanowisko komendanta Powiatowej Komendy Uzupełnień i komendanta rejonu uzupełnień oraz wykaz osób funkcyjnych pełniących służbę w PKU i KRU Wierzbnik, z uwzględnieniem najważniejszej zmiany organizacyjnej przeprowadzonej w 1938 roku.

Komendanci
  • mjr piech. Jan Mańkowski (VII 1927 – II 1929 → dyspozycja dowódcy OK X[13])
  • mjr piech. Michał Walenty Paykart (III 1929[14][15] – 2 XII 1932 → komendant PKU Nisko[16])
  • mjr piech. Lucjan Jan Trzebiński (2 XII 1932[17] – 1939[18], †II 1945[19])
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych PKU w latach 1927–1938[3][20][21][22]
  • kierownik I referatu administracji rezerw i zastępca komendanta
    • mjr piech. Michał Walenty Paykart (VII 1927 – III 1929 → komendant PKU)
    • mjr art. Wacław Racięcki (p.o. od III[23] – XII 1929[24] → kierownik I referatu PKU Kielce)
    • kpt. piech. Bronisław Kobyliński (VI[25] – IX 1930[26] → dyspozycja dowódcy OK X)
    • kpt. piech. Bolesław Feliks Morawski (IX 1930[27] – VI 1938 → kierownik I referatu KRU)
  • kierownik II referatu poborowego
    • por. gosp. Adam Bolesław Markiewicz (VII 1927 – III 1930[28] → referent PKU Dębica)
    • kpt. piech. Marian Marceli Hoffmann[a] (III 1930[30] – VII 1935[31] → dyspozycja dowódcy OK X)
  • referent – ppor. gosp. Bronisław Konieczny (VII 1927[4] – VI 1930[32] → płatnik 8 pal)
Obsada pozostałych stanowisk funkcyjnych KRU w latach 1938–1939[18][b]
  • kierownik I referatu ewidencji – kpt. adm. (piech.) Bolesław Feliks Morawski[c]
  • kierownik II referatu uzupełnień – kpt. adm. (piech.) Julian Władysław Buchcik †1940 Katyń
  1. Marian Marceli Hoffmann ur. 15 czerwca 1895 roku, kapitan ze starszeństwem z 1 lipca 1925 roku w korpusie oficerów piechoty[29]
  2. Wykaz zawiera obsadę jednostki według stanu bezpośrednio przed rozpoczęciem mobilizacji pierwszych oddziałów Wojska Polskiego w dniu 23 marca 1939, ale już po przeprowadzeniu ostatnich awansów ogłoszonych z datą 19 marca 1939[33].
  3. Bolesław Feliks Morawski ur. 23 sierpnia 1893 roku w rodzinie Feliksa i Aurelii z Korzeniewskich. Zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku w korpusie oficerów piechoty. Przeniesiony do korpusu oficerów administracyjnych, grupa administracyjna. W 1938 roku odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi[34].

Przypisy

edytuj
  1. a b Dz.U. z 1939 r. nr 20, poz. 131.
  2. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 28 z 14 października 1927 roku, poz. 350.
  3. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 19 z 22 lipca 1927 roku, s. 220, 222.
  4. a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 15 lipca 1927 roku, s. 197-198.
  5. Dz.U. z 1924 r. nr 61, poz. 609.
  6. a b Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 40 z 23 grudnia 1930 roku, poz. 471.
  7. Jarno 2001 ↓, s. 169.
  8. Dz.U. z 1930 r. nr 31, poz. 270.
  9. Dz. Rozk. MSWojsk. Nr 23 z 31 lipca 1931 roku, poz. 290.
  10. Jarno 2001 ↓, s. 173.
  11. Dz.U. z 1938 r. nr 25, poz. 220.
  12. Historia WKU Suwałki ↓.
  13. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 4 z 14 lutego 1929 roku, s. 77.
  14. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 12 marca 1929 roku, s. 92.
  15. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 226, zatwierdzony na stanowisku komendanta.
  16. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 431.
  17. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 9 grudnia 1932 roku, s. 407.
  18. a b Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 860.
  19. Powstańcze biogramy ↓.
  20. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 119, 124, 156, 157.
  21. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 526.
  22. Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 18, 37, 54.
  23. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 22 marca 1929 roku, s. 102.
  24. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 400.
  25. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 218.
  26. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 14 z 20 września 1930 roku, s. 288.
  27. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 1 z 28 stycznia 1931 roku, s. 30.
  28. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 113.
  29. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 58.
  30. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.
  31. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 10 z 4 lipca 1935 roku, s. 91.
  32. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 216.
  33. Rocznik oficerski 1939 ↓, s. VI.
  34. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 43, 526.

Bibliografia

edytuj