Konrad Zöllner von Rotenstein

Konrad Zöllner von Rotenstein (ur. ok. 1325/1330; zm. 20 sierpnia 1390 w Malborku)[1]wielki mistrz zakonu krzyżackiego w latach 1382-1390[2].

Konrad Zöllner von Rotenstein
Ilustracja
Wizerunek herbu
Herb Konrada Zöllnera von Rotenstein jako wielkiego mistrza
Wielki mistrz zakonu krzyżackiego
Okres

od 1382
do 1390

Poprzednik

Winrich von Kniprode

Następca

Konrad von Wallenrode

Dane biograficzne
Data urodzenia

ok. 1325/1330

Data i miejsce śmierci

20 sierpnia 1390
Malbork

Miejsce spoczynku

Zamek w Malborku – kaplica św. Anny

Konrad Zollner von Rotenstein, wielki mistrz zakonu krzyżackiego, zaręcza dotrzymanie zawieszenia broni na czas rokowań mających się odbyć na wyspie na rzece Dubissa z Jagiełłą, „wielkim królem litewskim” (dokument z 1385 roku)

Życiorys

edytuj

Karierę w zakonie krzyżackim rozpoczął w 1353 od urzędu prokuratora w Przezmarku. Krótko potem został komturem domowym Dzierzgonia. Od 1368 roku był komturem gdańskim. W 1372 roku uzyskał godność wielkiego szatnego i komtura dzierzgońskiego dołączając do najwyższych dostojników zakonu[1][3].

Mimo że nie należał do najbardziej wpływowych w Zakonie i nie miał doświadczenia politycznego, został w 1382 roku wybrany wielkim mistrzem krzyżackim po śmierci Winricha von Kniprode. Na pierwszym miejscu swojego panowania postawił wewnętrzne sprawy państwa[3].

Dowództwo nad armią i sprawy wojny z Litwą pozostawił doświadczonemu w sprawach wojskowych Konradowi von Wallenrode, którego uczynił wielkim komturem, a po jego śmierci wielkim mistrzem. Miał on w imieniu zakonu zdobywać nowe tereny i przede wszystkim uzyskać i utrzymać stałe połączenie Prus z Inflantami, co udawało się tylko przez krótkie okresy[3].

Zreformował podział administracyjny Prus, wspierał kolonizację obszarów słabo zaludnionych, pozwolił na organizowanie się stanów i ich przedstawicielstwa. Postanowił ufundować uniwersytet, którego siedzibą miało być miasto Chełmno. Wspierał rozwój i samorządność miast[1].

Na okres jego urzędowania przypadł chrzest Litwy i objęcie tronu polskiego przez Władysława II Jagiełłę, co znacząco wzmocniło front antykrzyżacki. Konrad Zöllner von Rotenstein zmuszony był przyglądać się schyłkowi ekspansji zakonu krzyżackiego wśród Bałtów i powolnemu upadkowi idei budowania państwa krzyżackiego kosztem pogańskich ludów w Europie. Ostatnie lata panowania poświęcił próbie rozbicia unii polsko-litewskiej i skłócenia ze sobą dwóch wielkich książąt litewskich: Witolda i Jagiełły[1].

Konrad Zöllner von Rotenstein zmarł 20 sierpnia 1390 roku na zamku w Malborku. Pochowany został w mauzoleum wielkich mistrzów pod kaplicą św. Anny.

Przypisy

edytuj
  1. a b c d Konrad Zöllner von Rotenstein. www.deutsche-biographie.de. [dostęp 2021-10-28].
  2. Paweł Pizuński, Poczet wielkich mistrzów krzyżackich Wydawnictwo Arenga Skarszewy, s.90.
  3. a b c Zöllner von Rotenstein, Konrad. kulturstiftung.org. [dostęp 2021-10-28].