Dzierzgoń
Dzierzgoń (dawniej Kiszporg/Kiszpork, niem. Christburg[4]) – miasto w województwie pomorskim, w powiecie sztumskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Dzierzgoń nad rzeką Dzierzgoń. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa elbląskiego. Znajduje się na terenie krainy historycznej Prusy Górne.
| ||||
| ||||
![]() Widok Dzierzgonia od południa | ||||
| ||||
Państwo | ![]() | |||
Województwo | ![]() | |||
Powiat | sztumski | |||
Gmina | Dzierzgoń | |||
Prawa miejskie | 7 kwietnia 1288[1] | |||
Burmistrz | Jolanta Szewczun | |||
Powierzchnia | 3,90 km² | |||
Populacja (2017.12.31.) • liczba ludności • gęstość |
5 413[2][3] 1387,9 os./km² | |||
Strefa numeracyjna | (+48) 55 | |||
Kod pocztowy | 82-440 | |||
Tablice rejestracyjne | GSZ | |||
![]() | ||||
TERC (TERYT) | 2216014 | |||
SIMC | 0932726 | |||
Urząd miejski pl. Wolności 182-440 Dzierzgoń | ||||
Strona internetowa |
Według danych z 1 stycznia 2018 Dzierzgoń liczył 5 413 mieszkańców[2].
Według danych z 1 stycznia 2011 r. powierzchnia miasta wynosiła 3,90 km²[5].
Miejsce obrad sejmików województwa malborskiego do 1610 roku (obok Sztumu)[6].
HistoriaEdytuj
ZabytkiEdytuj
- Kościół Św. Trójcy i Św. Katarzyny, gotycki, z cegły, wznoszony etapowo od ok. 1310 r. do 1. poł. XIV w., odbudowany w 1682 r., przebudowany po 1730 r. (dobudowa kaplicy północnej) i w 1853 r. Pseudobazylika stropowa z wtopioną wieżą frontową, górą neogotycką.
- Zespół Klasztorny – poreformacki, barokowy.
- Cerkiew greckokatolicka Zesłania Ducha Świętego, zbudowany przed 1717 r. z wykorzystaniem wschodniej partii gotyckiej poprzedniej świątyni; salowy z kaplicą od południa.
- Klasztor od północy, zbudowany po 1678 r., wielokrotnie przekształcany, m.in. po 1832 r. i po 1929 r.; założenie czteroskrzydłowe, piętrowe z wirydarzem.
- Ruiny zamku krzyżackiego
- Kaplica św. Anny
NazwaEdytuj
Kronikarz Jan Długosz określił miejscowość jako Dzrezgon (25 IX 1429) oraz wymienił określenie funkcji komtura dzierzgońskiego jako Dzirzgouiensis (26 V 1429), Dzirgouensis (14 VI 1430) i dalej jako Dzyrgon, Dzirgon, Dzyrgon. W tekście pokoju toruńskiego pojawiła się nazwa Dzierzgon[7].
DemografiaEdytuj
Według danych z 2 maja 2013 r. miasto miało 5564 mieszkańców[8].
- Piramida wieku mieszkańców Dzierzgonia w 2014 roku[9].
Wspólnoty wyznanioweEdytuj
- zbór, Sala Królestwa[10]
Miasta partnerskieEdytuj
Ta sekcja od 2011-09 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
SportEdytuj
- Klub sportowy Powiśle Dzierzgoń (IV liga piłki nożnej)
Zobacz teżEdytuj
PrzypisyEdytuj
- ↑ admin | Polskie Zamki Gotyckie, zamkigotyckie.org.pl [dostęp 2017-11-22] .
- ↑ a b http://www.polskawliczbach.pl/Dzierzgon, w oparciu o dane GUS.
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2018r.
- ↑ Rozporządzenie Ministrów: Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 r. o przywróceniu i ustaleniu urzędowych nazw miejscowości (M.P. z 1946 r. nr 142, poz. 262)
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2013 r.. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 2013-07-26. ISSN 1505-5507.
- ↑ Wojciech Kriegseisen, Sejmiki Rzeczypospolitej szlacheckiej w XVII i XVIII wieku, Warszawa 1991, s. 31.
- ↑ Gazda Daniel , Wielokulturowy Obiekt Warowny na Górze Zamkowej oraz Gród Cyplowy w Starym Dzierzgoniu. Studia i Materiały [dostęp 2019-08-29] (ang.).
- ↑ [1]. Dzierzgoń: Gmina Dzierzgoń, 2013-05-02.
- ↑ http://www.polskawliczbach.pl/Dzierzgon, w oparciu o dane GUS.
- ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2013-01-29] .
Linki zewnętrzneEdytuj
- Dzierzgoń w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. II: Derenek – Gżack. Warszawa 1881.
- Strona internetowa miasta
- Historia Żydów w Dzierzgoniu na portalu Wirtualny Sztetl