Kopiejka (1850–1855) BM

Kopiejka (1850–1855) BM – moneta o wartości jednej kopiejki, bita w mennicy w Warszawie, na podstawie zgody cara Mikołaja I z 23 stycznia 1850 r.[1], wyrażonej na wybicie w Warszawie 50 000 rubli w miedzi, stemplami rosyjskimi, według systemu wagowego opartego na funcie rosyjskim i stopy menniczej definiującej bicie 32 rubli z jednego puda miedzi[2]. Została zastąpiona przez monetę kopiejkową (1855–1864) BM z monogramem cara Aleksandra II[3].

kopiejka (1850–1855) BM
Dane podstawowe
Emitent

Imperium Rosyjskie

Nominał

1 kopiejka

Rocznik

1850, 1851, 1852, 1853, 1855

Emisja
Mennica

Warszawa

Nakład

ok. 3 000 000 sztuk

Data emisji

23 stycznia 1850

Opis fizyczny
Masa

5,11 g

Średnica

23 mm

Materiał

miedź

Rant

gładki

Stempel

zwykły

Uwagi

moneta obiegowa

Na tej stronie umieszczono ukoronowany monogram Mikołaja I „Н І”[4].

Rewers

edytuj

Na tej stronie znajduje się korona, pod nią napis „КОПѢЙКА”, poniżej rok 1850, 1851, 1852, 1853 lub 1855, a pod nim znak mennicy w Warszawie – litery w cyrylicy В.М. (Варшавская Монета)[4].

Monetę bito w mennicy w Warszawie, w miedzi, na krążku o średnicy 23 mm, masie 5,11 grama, z rantem gładkim. Według sprawozdań mennicy w latach 1850–1853 oraz 1855 w obieg wypuszczono 4 750 725 monet[5]. Dokładne podanie nakładu jest jednak niemożliwe, ponieważ w 1855 roku monetę bito razem z kopiejką (1855–1864) BM, a mennica w swoich sprawozdaniach raportowała jedynie liczbę wprowadzanych do obiegu monet konkretnego nominału, bez podawania typu[5].

Stopień rzadkości poszczególnych roczników przedstawiono w tabeli:

Rocznik Stopień rzadkości Szacowana liczba egzemplarzy Uwagi Zdjęcie
kopiejka 1850 B.M. R3[6] 601–3000   
kopiejka 1851 B.M. R[7] 80 001–400 000   
kopiejka 1852 B.M. R[8] 80 001–400 000   
kopiejka 1853 B.M. R1[9] 15 001–80 000   
kopiejka 1855 B.M. R1[10] 15 001–80 000 bito również monetę kopiejka (1855–1864) BM   

W niektórych polskich katalogach wymieniany jest również rocznik 1856 kopiejki z monogramem cara Mikołaja I, zmarłego w 1855[3]. Jednak w innych polskich katalogach rocznik ten traktowany jest jako moneta próbna[11], a w katalogach rosyjskich jako nowe bicie[2].

W numizmatyce rosyjskiej moneta zaliczana jest do kategorii monet cara Mikołaja I[2].

Moneta o tym samym nominale i takich samych rysunkach rewersu i awersu, poza Warszawą, była bita jeszcze w dwóch mennicach[2]:

Nominał Lata Znak mennicy Mennica Uwagi
kopiejka 1849 С.П.М. Petersburg jako moneta próbna
kopiejka 1849–1855 Е.М. Jekaterynburg
kopiejka 1850–1853,1855 B.M. Warszawa

Zobacz też

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Karol Plage, Monety bite dla Królestwa Polskiego w latach 1815–1864 i monety bite dla miasta Krakowa w roku 1835 XXXVIII tablic, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne i Numizmatyczne Komisja Numizmatyczna, 1972, s. 10.
  2. a b c d Vladimir Bitkin, Composite Catalogue of Russian Coins, Kiev 2003, s. 828,840,851.
  3. a b Janusz Parchimowicz, Monety polskie, Szczecin: Nefryt, 2003, s. 110-115.
  4. a b Czesław Kamiński, Edmund Kopicki, Katalog monet polskich 1764-1864, wyd. drugie, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1977, s. 220-234.
  5. a b Karol Plage, Monety bite dla Królestwa Polskiego w latach 1815–1864 i monety bite dla miasta Krakowa w roku 1835 XXXVIII tablic, Warszawa: Polskie Towarzystwo Archeologiczne i Numizmatyczne Komisja Numizmatyczna, 1972, s. 45.
  6. Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [online], Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [dostęp 2017-09-10].
  7. Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [online], Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [dostęp 2017-09-10].
  8. Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [online], Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [dostęp 2017-09-10].
  9. Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [online], Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [dostęp 2017-09-10].
  10. Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [online], Fortress Katalog – Internetowy Katalog Monet [dostęp 2017-09-10].
  11. Czesław Kamiński, Edmund Bielecki, Katalog monet polskich 1764-1864, wyd. drugie, Warszawa 1977, s. 244.