Korczak VII

Korczak VII – polski herb szlachecki, odmiana herbu Korczak, sam występujący w kilku wariantach.

Opis herbu

Herb występował w trzech wariantach:

Korczak VII (Abszlang, Jelec, Łopot obm.): W polu czerwonym nad trzema wrębami srebrnymi dwa takież jelce w krzyż skośny.

Korczak VIII (Silicz): W polu czerwonym nad trzema wrębami srebrnymi dwie takież klamry oblężnicze.

Silicz: W polu czerwonym, nad trzema wrębami srebrnymi krzyż św. Andrzeja złoty.

W każdym wariancie w klejnocie trzy pióra strusie i labry czerwone, podbite srebrem.

Korczak VII i VIII: Łopata, Łopatka, Łopatyński, Łopot, Łopott, Ptaszewicz, Silicz, Wytyz, Wytyzcz.

Silicz to herb własny małoruskiej rodziny (cz. gałązy) Siliczów.

Silicz:

Silicz Onikiej, szlachcic lubiecki, pułkownik kozacki czernihowski 1657, brał udział w bitwie pod Konotopem w 1659, w 1664 został stracony w mieście Borzna przez hetmana Iwana Brzuchowieckiego.
Silicz Jan, podczaszy Kijowski, deputat na trybunał Litewski, poseł Rzeczycki na sejm 1732 r., zerwał sejm za pieniądze od ambasadora Francji^[1]; z powiatem Rzeczyckiem głosował na Stanisława Leszczyńskiego w 1733 r.

↑ А.У. Мацук: Барацьба магнацкiх груповак у ВКЛ (1717-1763 гг.). Мінск: 2010, s. 640. (biał.).

Kasper Niesiecki: Korona Polska przy Złotey Wolnosci starozytnemi Rycerstwa Polskiego y W.X. Litewskiego Kleynotami.
Juliusz Ostrowski: Księga Herbowa Rodów Polskich.
Tablice Odmian Herbowych Chrąńzskiego. Wydał Juliusz Ostrowski. Warszawa: 1909.
J.-S. Dunin-Borkowski, M. Dunin-Wąsowicz: Elektorowie królów Władysława IV, Michała Korybuta, Stanisława Leszczyńskiego. Lwów: 1910.
Наталя Яковенко: Українська шляхта з кiнця XIV до середини XVII століття. Волинь i Центральна Україна. Київ: 2008. (ukr.).
В.К. Лукомский: Малороссийский гербовник. C.-Петербург: 1914. (ros.).
Г.А. Милорадович: Родословная книга Черниговского дворянства. T. 1. C.-Петербург: 1901. (ros.).

Herb Silicz z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla