Kortomenus koreanus

Kortomenus koreanusgatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic, jedyny z monotypowego rodzaju Kortomenus. Endemit Półwyspu Koreańskiego.

Kortomenus koreanus
(Paśnik, 2001)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Infrarząd

kusakokształtne

Nadrodzina

Staphylinoidea

Rodzina

kusakowate

Podrodzina

rydzenice

Plemię

Oxypodini

Podplemię

Dinardina

Rodzaj

Kortomenus
Assing, 2019

Gatunek

Kortomenus koreanus

Synonimy
  • Blepharhymenus koreanus Paśnik, 2001

Taksonomia

edytuj

Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2001 roku przez Grzegorza Paśnika na łamach „Acta Zoologica Cracoviensia”. Jako lokalizację typową wskazano góry Kumgangsan w północnokoreańskiej prowincji Kangwŏn. Epitet gatunkowy pochodzi od lokalizacji typowej[1]. W 2019 roku przeniesiony został do nowego rodzaju Kortomenus przez Volkera Assinga. Nazwa rodzajowa to połączenie słowa Korea z nazwą rodzaju Syntomenus. Jako przypuszczalnych bliskich krewnych Kortomenus Assing wskazał rodzaje Syntomenus i Colusa[2].

Morfologia

edytuj

Chrząszcz o wydłużonym, smukłym ciele długości od 3,4 do 3,8 mm[2].

Ciemnobrązowa do czarnej z rudymi czułkami i głaszczkami głowa jest tak szeroka jak długa lub niewiele szersza niż dłuższa, z wierzchu punktowana grubo i tak gęsto, że przestrzenie między punktami mają formę listewek. Cechują ją wypukłe oczy, warga górna o zbieżnych brzegach bocznych i wypukłym brzegu przednim, głaszczki szczękowe o członie trzecim niemal czterokrotnie dłuższym niż szerokim oraz bardzo długi i wąski, na szczycie nierozdwojony i opatrzony parą drobnych sensillów języczek. Szerokość szyi wynosi około 2/5 szerokości głowy[2].

Brązowe do czarniawego, niewiele węższe od głowy i nieznacznie dłuższe niż szerokie przedplecze ma grubo i bardzo gęsto punktowaną powierzchnię. Na niewiele krótszych od przedplecza, ciemnobrązowych do czarniawych pokrywach punktowanie jest drobniejsze i mniej gęste. Odnóża są rude. Stopy tylnej pary mają pierwszy człon trochę krótszy niż dwa następne razem wzięte[2].

Przewężony nasadowo odwłok ma segmenty od trzeciego do czwartego lub piątego ciemnorude, a pozostałe czarniawe. Tergity od trzeciego do szóstego są mikrorzeźbione oraz drobno i gęsto punktowane z wyjątkiem wcisków na ich przedzie, gdzie punktowanie jest grube. Wciski na wspomnianych tergitach oraz przód tergitu siódmego zaopatrzone są w pośrodkowe żeberka. Tylny brzeg ósmego tergitu jest pośrodku wklęśnięty. Genitalia samca mają zwartej budowy edeagus z dużą i długą crista apicalis, przeciętnie długim wyrostkiem wentralnym oraz paramerę z płatem wierzchołkowym o połowę krótszym od części nasadowej[2].

Ekologia i występowanie

edytuj

Owad ten zasiedla wilgotne mchy i ściółkę na pobrzeżach potoków[2].

Gatunek palearktyczny, endemiczny dla Półwyspu Koreańskiego, podawany z Korei Północnej i Południowej[2].

Przypisy

edytuj
  1. G. Paśnik. The North Korean Aleocharinae (Coleoptera, Staphylinidae): diversity and biogeography. „Acta zoologica cracoviensia”. 44, s. 185–234, 2001. 
  2. a b c d e f g Volker Assing. A revision of the species of “Blepharhymenus” of the Palaearctic and Oriental regions (Coleoptera: Staphylinidae: Aleocharinae: Oxypodini). „Koleopterologische rundschau”. 89, s. 29–106, 2019.