Wikipedia

Kotówka (strumień)

Kotówka – struga (rów), prawobrzeżny dopływ Strumienia Junikowskiego[1], przepływający przez obszar Poznania i Lubonia[2].

Kotówka
Ilustracja
Wyschnięty ciek na północ od ul. Kotowo w Poznaniu
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Poznań, Luboń

Rów wodny
Źródło
Miejsce Poznań (Kotowo)
Współrzędne

52°21′34,8″N 16°51′17,8″E/52,359664 16,854933

Ujście
Recypient Junikowski Strumień
Miejsce

Luboń (Żabikowo)

Współrzędne

52°21′19,6″N 16°52′20,3″E/52,355457 16,872292

Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej na prawo znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Multimedia w Wikimedia Commons

Nazwa edytuj

Nazwa cieku[3] wywodzi się od części Poznania, w której ma on źródło: Kotowa[4].

Przebieg i charakterystyka edytuj

Źródło znajduje się w Poznaniu przy ul. Wandy Modlibowskiej. Następnie ciek przepływa pod ulicami Tyniecką w Poznaniu i Samotną w Luboniu, a dalej jest skanalizowany. Na terenie Lubonia ma długość 280 metrów[2]. Do Strumienia Junikowskiego uchodzi w pobliżu byłego niemieckiego obozu karno-śledczego w Żabikowie[5]. Kotówka przepływa przez tereny użytkowane rolniczo, podkreślone terenami zieleni[6]. W początku XXI wieku na ul. Sąsiedzkiej w Poznaniu zbudowano 150-metrowy rurociąg odwadniający część górnej zlewni Kotówki do Strumienia Junikowskiego. Dolna część zlewni odwadniana jest starym korytem do Strumienia Junikowskiego poniżej ul. Niezłomnych w Luboniu[7].

W biegu cieku znajduje się separator lamelowy i osadnik piasku[8].

Zabytki edytuj

Na terenie Lubonia, w sąsiedztwie cieku odkryto stanowisko archeologiczne kultury łużyckiej[7].

Galeria edytuj

Przypisy edytuj

  1. ↑ Ryszard Gołdyn i inni, Stojące i płynące wody Poznania, Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań, 2019, ISBN 978-83-7986-265-8 [dostęp 2021-11-30].
  2. ↑ a b Mikołaj Tomaszyk (red.), MIEJSKI PROGRAM REWITALIZACJI DLA MIASTA LUBOŃ, wyd. 2013, Luboń: Urząd Miasta Luboń, s. 25-26.
  3. ↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 123, ISBN 83-239-9607-5.
  4. ↑ Małgorzata Rutkiewicz-Hanczewska, SYMBIOZA NAZW, CZYLI O INTERTEKSTUALNOŚCI ONIMICZNEJ [online], s. 69.
  5. ↑ Mapy.cz [online], Mapy.cz [dostęp 2021-11-30].
  6. ↑ UZASADNIENIE [online], webcache.googleusercontent.com [dostęp 2021-11-30].
  7. ↑ a b Opracowanie ekofizjograficzne podstawowe dla terenu gminy Luboń. Projekt. II wyłożenie do publicznego wglądu, Luboń 2008.
  8. ↑ Zestawienie wszystkich pompowni, urządzeń podczyszczających oraz zbiorników retencyjnych [XLSX] [online] [dostęp 2021-11-30].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kotówka_(strumień)&oldid=71933083”