Kot kartuski

Chartreux – rasa kota pochodząca z Francji. Możliwe, że był najbardziej powszechną rasą we Francji.

Kot kartuski

Kot kartuski
Kod EMS	CHA
Kategoria	III
Pochodzenie	Francja
Nazwa angielska	Chartreux
Standardy rasy (według organizacji felinologicznych)
CFA	standard
FIFe	standard
TICA	standard
AACE	standard
ACFA	standard
ACF	standard
CCA	standard
Punktacja za standard rasy (według FIFe)
Głowa	25
Oczy	10
Korpus	25
Ogon	10
Futro jakość	25
Kondycja	5
Uznane odmiany barwne
Kod EMS	CHA

Historia

Legenda głosi, że przodkami kotów kartuskich są dzikie koty górskie z rejonu dzisiejszej Syrii, które zostały sprowadzone do Francji przez krzyżowców w XIII wieku, spośród których wielu wstąpiło do zakonu kartuzów.

Koty kartuskie prawdopodobnie zostały sprowadzone do Francji z Afryki w XV wieku przez mnichów z zakonu kartuzów. Są najstarszą rasą hodowaną w Europie.

Pierwsza udokumentowana wzmianka o rasie została sporządzona przez francuskiego przyrodnika Buffona dopiero w XVIII wieku. Populacja kotów kartuskich zmniejszyła się znacznie podczas I wojny światowej. Skoordynowane działania europejskich hodowców tej rasy pozwoliło na uchronienie jej przed wyginięciem. Pierwszy Chartreux został sprowadzony do USA w 1971 roku przez Helen i John Gammon La Jolla, Kalifornia.

Wygląd

Budowa kota kartuskiego jest bardzo podobna do kota brytyjskiego krótkowłosego. Charakterystyczną różnicą między tymi rasami jest budowa głowy kota: u kota brytyjskiego jest bardziej okrągła, a u kota kartuskiego wpisana w trapez. Ponadto kot kartuski powinien mieć nos prosty, bez wyraźnego stopu w przeciwieństwie do kotów brytyjskich krótkowłosych, które tę cechę odziedziczyły w procesie kształtowania rasy po kotach perskich. Poniżej zdjęcie młodej kotki rasy kot kartuski.

Charakter

Są to koty bardzo inteligentne, łatwo się uczące, np. włączania radia, otwierania drzwi. Nawet jako dorosłe osobniki uwielbiają zabawę, potrafią aportować w taki sam sposób, jak pies. Koty kartuskie szybko reagują, a ze względu na wyjątkową łowność, są bardzo cenione przez rolników francuskich.

Koty kartuskie zwykle wiążą się z jedną osobą i często chodzą za nią po całym domu. Nie są agresywne, są dobre dla dzieci i innych zwierząt. Przepadają za pieszczotami.

Koty kartuskie miauczą bardzo rzadko, za to bardzo głośno mruczą. Niektóre wydają nawet szczebiotliwe dźwięki.

Bibliografia

• Fogle, Bruce (2001). The New Encyclopedia of the Cat. New York: DK Publishing Inc [Dorling Kindersley]. ISBN 0789980212.
• Siegal, Mordecai (1997). The breeds. Chapter 2 in The Cornell Book of Cats: A Comprehensive and Authoritative Medical Reference for Every Cat and Kitten. Second edition. Edited by Mordecai Siegal. Villard:New York. ISBN 978-0-679-44953-9.
• Simonnet, Jean (1990). The Chartreux Cat. Translated by Jerome M. Auerbach. Paris: Synchro Company. ISBN 978-2-9506009-0-5. (This book's ISBNdb.com page lists „Auerbach Pub” as the publisher, but the book itself gives „Synchro Company, Paris” on an unnumbered page immediately following page 190.)