Kotlina Helpiańska
Kotlina Helpiańska (515.11 słow. Heľpianske podolie) – wydłużona kotlina śródgórska w Wewnętrznych Karpatach Zachodnich w środkowej Słowacji, najbardziej na wschód wysunięta część makroregionu fizycznogeograficznego Bruzda Hronu. Osią całej kotliny ze wschodu na zachód jest źródłowy odcinek Hronu.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/ec/He%C4%BEpianske_podolie_2NT6.jpg/240px-He%C4%BEpianske_podolie_2NT6.jpg)
Od północy kotlinę ograniczają stoki wschodniej części Niżnych Tatr (tzw. Kráľovohoľské Tatry), zaś od południa – stoki Rudaw Weporskich i Rudaw Gemerskich w Łańcuchu Rudaw Słowackich. Kotlina sięga od wyraźnego przewężenia doliny Hronu poniżej wsi Bacúch (na zachodzie) po źródliska tej rzeki powyżej wsi Telgárt. Długość kotliny z zachodu na wschód ok. 30 km, maksymalna szerokość ok. 3 km. Jej tereny wznoszą się na wysokości od ok. 560 m n.p.m. (w korycie Hronu na zachodzie) po ok. 900-950 m n.p.m.
W Kotlinie Helpiańskiej leży osiem, przeważnie dużych i ludnych wsi. Rozłożone są wzdłuż biegu Hronu, kolejno idąc od zachodu na wschód (w górę doliny):
- Bacúch;
- Polomka;
- Závadka nad Hronom;
- Heľpa;
- Pohorelá (z osadą Pohorelská Maša);
- Vaľkovňa;
- Šumiac (z osadą Červená Skala);
- Telgárt.