Kottabos (gr. κότταβος) – popularna w starożytnej Grecji gra zręcznościowa z użyciem wina.

Grający w kottabos, przedstawienie na czerwonofigurowym kyliksie; Muzeum Agory w Atenach, około 510 p.n.e.

W grę tę grano głównie w czasie uczt ku czci Dionizosa. Szybko i do dna wypijano wino z kielicha (kyliksu), a ostatnie krople wylewano szybkim ruchem na metalową miskę, tak aby nie uronić ani jednej, wymieniając jednocześnie imię ukochanej osoby. Z dźwięku naczynia wnioskowano o wzajemności uczuć - jeżeli trafiono do celu, stanowiło to dobrą przepowiednię. Szczyt zręczności polegał na tym, aby nie uronić ani jednej kropli.

Inna odmiana gry polegała na tym, że biesiadnicy starali się trafić resztkami wina do jednej z szalek wagi, aby obciążona płynem uderzyła o stojącą pod wagą figurkę, która wydawała dźwięk.

Hazardowa odmiana gry polegała na tym, że uczestnicy uczty wpłacali pewną stawkę i starali się kolejno trafić resztkami wina do czarek pływających po wodzie w misce. Wygrywał ten, komu udało się zatopić w misce najwięcej czarek[1].

Przypisy

edytuj
  1. „Mała encyklopedia kultury antycznej”, red. Z. Piszczek, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1988, s.387, ISBN 83-01-03529-3

Bibliografia

edytuj
  • Guy Rachet, Słownik cywilizacji greckiej, Ewdoksia Papuci-Władyka (tłum.), Katowice: Wydawnictwo „Książnica”, 2006, s. 154-155, ISBN 83-7132-919-9, ISBN 978-83-7132-919-7, OCLC 749560502.
  • David Sacks, Encyklopedia świata starożytnych Greków, Oswyn Murray (red.), Dorota Mickiewicz-Morawska (tłum.), Warszawa: Książka i Wiedza, 2001, s. 397, ISBN 83-05-13169-6, OCLC 749281065.
  • „Mała encyklopedia kultury antycznej”, red. Z. Piszczek, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1988, s.387, ISBN 83-01-03529-3