Kozińce (szczyt)
Kozińce (776 m) – szczyt w Beskidzie Śląskim. Stanowi kulminację grzbietu, który biegnie w kierunku północno-zachodnim od szczytu Kubalonki i rozdziela doliny Wisły oraz Głębiczka (niżej – Kopydła).
![]() Kozińce (2018) | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
776 m n.p.m. |
Położenie na mapie Beskidu Śląskiego ![]() | |
Położenie na mapie Karpat ![]() | |
![]() |
Nazwa (pierwotnie w formie Koziniec) wiąże się z dawnym wypasaniem kóz w okolicznych lasach. Obecną nazwę (Kozińce w liczbie mnogiej) przeniesiono z rozrzuconego wokół szczytu osiedla.
Tereny podszczytowe Kozińców pokrywają polany, natomiast stoki w niższych partiach są w większości zalesione. Prawie na samym szczycie stoi budynek, w którym przez wiele lat mieściło się schronisko turystyczne na Kozińcach[1], schronisko młodzieżowe PTSM, a tuż obok – maszt wzniesionej w latach 60. XX w. telewizyjnej stacji przekaźnikowej. Na północno-zachodnim stoku narciarski wyciąg orczykowy, rozebrany kilka lat temu.
Tuż na południe od szczytu krzyżują się szlaki turystyczne: szlak z Wisły Nowej Osady na przełęcz Kubalonkę ze szlakiem
z Wisły Głębców na przełęcz Szarculę. Północne stoki Kozińców trawersuje szlak
z Wisły Nowej Osady do Wisły Głębców.
PrzypisyEdytuj
- ↑ Tomasz Biesik: Schroniska górskie dawniej i dziś. Beskid Mały i Beskid Śląski. Bielsko-Biała: Wyd. „Logos” Agnieszka Korzec-Biesik, 2013, s. 243–247. ISBN 978-83-925599-3-1.
BibliografiaEdytuj
- Barański Mirosław: Beskid Śląski. Pasmo Baraniej Góry. Przewodnik Turystyczny. Seria „Polskie góry” – nr 1. Wydawnictwo PTTK „Kraj”, Warszawa 1994.