Kraj wschodnioczeski

Kraj wschodnioczeski (czes. Východočeský kraj) powstał 11 kwietnia 1960 r. na podstawie ustawy nr 36/1960 o podziale terytorialnym państwa i jako obszar administracyjny wciąż istnieje, nie jest jednak już jednostką samorządową. Siedzibą kraju jest Hradec Králové. Poza wschodnią częścią Czech właściwych należą do niego także północno-zachodnie Morawy. Graniczy na północnym zachodzie z krajem północnoczeskim, na zachodzie z krajem środkowoczeskim, na południowym zachodzie z krajem południowoczeskim, na południu z krajem południowomorawskim, na wschodzie z krajem północnomorawskim, a na północy z polskim województwem dolnośląskim.

Obejmuje jedenaście powiatów: Havlíčkův Brod, Hradec Králové, Chrudim, Jiczyn, Náchod, Pardubice, Rychnov nad Kněžnou, Semily, Svitavy, Trutnov i Uście nad Orlicą.

Pierwotnie kraj wschodnioczeski był także jednostką samorządu terytorialnego posiadającą własną administrację. Na podstawie ustawy nr 347/1997 i ustawy nr 129/2000 o krajach kompetencje samorządu terytorialnego przejęły nowe jednostki; „stare“ kraje stały się jedynie okręgami administracyjnymi dla np. sądów (Sąd Okręgowy w Hradcu Králove), prokuratury, policji czy urzędów skarbowych.

Powiaty Hradec Králové, Jiczyn, Náchod, Rychnov nad Kněžnou i Trutnov tworzą samorządowy kraj hradecki. Powiaty Chrudim, Pardubice, Svitavy i Uście nad Orlicą tworzą samorządowy kraj pardubicki. Powiat Semily wchodzi w skład samorządowego kraju libereckiego, a Havlíčkův Brod – Wysoczyny.

Linki zewnętrzne

• Ustawa nr 36/1960 o podziale terytorialnym państwa. mvcr.cz. [zarchiwizowane z tego adresu (2005-05-07)]. w pierwotnym brzmieniu
• Ustawa nr 36/1960 o podziale terytorialnym państwa. portal.gov.cz. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-01-19)]. w aktualnym brzmieniu