Krynki (rejon kamieniecki)

Krynki
Крынкі
Крынки
	; Najbardziej wysunięty na zachód budynek mieszkalny na Białorusi
Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Rejon	kamieniecki
Sielsowiet	Wołczyn
Populacja; • liczba ludności	; 3; (2019)
Kod pocztowy	225084
	Położenie na mapie rejonu kamienieckiego Krynki
	Położenie na mapie obwodu brzeskiego Krynki
	Położenie na mapie Białorusi Krynki
	Położenie na mapie Polski w 1939 Krynki
	52°17′29″N 23°12′40″E/52,291389 23,211111
	Multimedia w Wikimedia Commons

Krynki (biał. Крынкі, Krynki; ros. Крынки, Krynki) – wieś na Białorusi, w obwodzie brzeskim, w rejonie kamienieckim, w sielsowiecie Wołczyn, nad Bugiem. Jest to najdalej na zachód położona miejscowość Białorusi^[1].

W okolicy wsi granica polsko-białoruska biegnąca Bugiem, przechodzi w granicę lądową.

Historia edytuj

W XIX i w początkach XX w. położone były w Rosji, w guberni grodzieńskiej, w powiecie brzeskim, w gminie Wołczyn. Istniała tu wówczas niezachowana do czasów współczesnych cerkiew oraz parafia prawosławna.

W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie brzeskim, w gminie Wołczyn^[2]. W 1921 miejscowość liczyła 126 mieszkańców, zamieszkałych w 25 budynkach, w tym 77 Białorusinów, 33 Polaków, 10 Rusinów i 6 Rosjan. 89 mieszkańców było wyznania prawosławnego, 33 rzymskokatolickiego, a 4 było bezwyznaniowcami^[2]. W pobliżu wsi znajdował się wówczas folwark Krynki, który w 1921 był zniszczony i niezamieszkały^[2].

Po II wojnie światowej w granicach Związku Sowieckiego. Wieś położona dotychczas nad Bugiem, została odsunięta od nowej granicy z Polską. Od 1991 w niepodległej Białorusi.

Cerkiew w Krynkach (przed 1950)
Widok na wieś z Bugu (1916)

Przypisy edytuj

↑ Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2023-04-03]. (ros. • biał.).
↑ ^a ^b ^c Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.

Bibliografia edytuj

Krynki (2), pow. brzeski, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 176 .
Mapa WIG Siemiatycze. [dostęp 2023-04-03]. (pol.).
Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2023-04-03]. (ros. • biał.).

[1] Publiczna Mapa Katastralna Republiki Białorusi. [dostęp 2023-04-03]. (ros. • biał.).

[przypis1-2] Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.

[1]

[2]