Kuropatewka piaskowa
Kuropatewka piaskowa[4] (Ammoperdix griseogularis) − gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Zamieszkuje Azję. Osiadły.
| Ammoperdix griseogularis[1] | |||
| (J. F. Brandt, 1843) | |||
.jpg) samiec | |||
 samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
kuropatewka piaskowa | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Systematyka edytuj
Kuropatewka piaskowa jest gatunkiem monotypowym[2][5].
Morfologia edytuj
Wygląd zewnętrzny: Wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec różni się od podobnej kuropatewki pustynnej szarym gardłem, jasnymi plamkami na szyi i jaśniejszym, czarno obrzeżonym paskiem ocznym. Samica wyróżnia się białymi plamkami, zamiast różowawych pasków na szyi obecnych u samicy drugiego gatunku kuropatewki.
Rozmiary: długość ciała: 22–25 cm, rozpiętość skrzydeł: 40–42 cm
Masa ciała: 182–225 g
Występowanie edytuj
Środowisko edytuj
Suche, skaliste i nisko położone tereny pokryte skąpą roślinnością, zwykle w pobliżu zbiornika wodnego.
Zasięg występowania edytuj
Bliski Wschód i tereny dalej na wschód – od południowo-wschodniej Turcji i Iraku do południowego Uzbekistanu, Tadżykistanu i Pakistanu. Próbowano ją introdukować w USA, ale bez powodzenia[2].
Pożywienie edytuj
Dominuje pokarm roślinny: liście, pędy, nasiona i owoce, uzupełniane bezkręgowcami, których chętnie poszukuje wśród odchodów koni i mułów.
Rozród edytuj
Najprawdopodobniej gatunek monogamiczny. Samiec może pozostawać z samicą w czasie wysiadywania jaj i wodzenia piskląt, ale obserwowano też w czasie sezonu lęgowego grupy liczące do 20 samców.
Gniazdo: na ziemi, w płytkim zagłębieniu, zwykle pod osłoną skały lub kępy trawy.
Okres lęgowy: zależy od regionu. Zwykle od kwietnia do lipca, czasem może wyprowadzać drugi lęg.
Jaja: znosi 6–9 jaj
Wysiadywanie: 21 dni, wyłącznie przez samicę
Pisklęta: wodzone przez samicę lub oboje rodziców.
Status edytuj
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje kuropatewkę piaskową za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Całkowita liczebność populacji szacunkowo mieści się w przedziale 150–250 tysięcy dorosłych osobników. Trend liczebności populacji jest stabilny[3].
Przypisy edytuj
- ↑ Ammoperdix griseogularis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b c See-see Partridge (Ammoperdix griseogularis). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-23)]. (ang.).
- ↑ a b Ammoperdix griseogularis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Coturnicini Reichenbach, 1848 (wersja: 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-30].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-30]. (ang.).
Bibliografia edytuj
- P. J. K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 484, 487. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).
Linki zewnętrzne edytuj
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).