Kursowy karabin maszynowy
Kursowy karabin czołgu – czołgowy karabin maszynowy[1].
Karabin na stałe zamontowany jest w przedniej części kadłuba czołgu o kalibrach 7,5 albo 7,62 mm. Przeznaczony jest do ostrzeliwania celów żywych, naziemnych środków ogniowych oraz transporterów opancerzonych piechoty[1]. Lufa karabinu przechodzi przez otwór, który umieszczony jest w przedniej płycie kadłuba czołgu. Nie posiada sprzężenia z armatą, a na cel naprowadzany jest przez mechanika, który skręca czołg całym kadłubem. Nie posiada przyrządów celowniczych, a zasilany jest w amunicję z taśmy, natomiast łuski podczas strzelania chwytane są do pojemnika[1]. Ze względu na małą skuteczność rażenia miały zastosowanie w starszych typach czołgów, natomiast we współczesnych zostały zastąpione karabinami maszynowymi, które sprzężono z armatą czołgową[1].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c d Modrzewski (red.) 1987 ↓, s. 296.
Bibliografia edytuj
- Jerzy Modrzewski (red.): Encyklopedia techniki wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, s. 296. ISBN 83-11-07275-2.