László Hartmann

László Hartmann
Państwo	Węgry
Data i miejsce urodzenia	17 sierpnia 1901 ; Budapeszt
Data i miejsce śmierci	16 maja 1938 ; Trypolis

László Hartmann (ur. 17 sierpnia 1901 w Budapeszcie, zm. 16 maja 1938 w Trypolisie) – węgierski kierowca wyścigowy.

Życiorys edytuj

Hartmann urodził się w 1901 roku w bogatej rodzinie. W młodości trenował takie sporty jak boks i wrestling, ale następnie skupił się na wyścigach samochodowych. Korzystając z rodzinnego Hupmobile'a pojawił się w 1928 roku na wyścigu organizowanym przez Tisztántúl Automobile Club. W latach 1929–1930 startował w Rajdzie Monte Carlo. W 1929 roku zdobył medal honorowy za ukończenie zawodów pomimo wypadku.

Aktywny na rynku nieruchomości i na giełdzie Hartmann zgromadził majątek i w okresie Bożego Narodzenia 1929 roku zakupił Bugatti T35B od Tivadara Zichyego. Samochód ten dysponował 2,3-litrowym silnikiem o mocy 140 KM. Kilka dni później Hartmann ustanowił pierwszy rekord prędkości na Węgrzech. Wkrótce później zakupił mniejsze Bugatti, dzięki czemu w tych samych zawodach mógł uczestniczyć w dwóch kategoriach.

W 1932 roku zakupił nowsze Bugatti T51, należące wcześniej do Hansa Lewyego. W tym okresie uczestniczył w około 15–17 wyścigach na Węgrzech i za granicą. Od regenta Miklósa Horthyego otrzymał medal Signum Laudis, podczas gdy ADAC przyznał mu złoty medal, a Malcolm Campbell – puchar.

Na sezon 1935 zapewnił sobie Maserati 8CM z sześciocylindrowym, półtoralitrowym silnikiem o mocy 180 KM. Samochodem tym zajął trzecie miejsce w Grand Prix Comminges, ponadto wystartował w Eifelrennen, Avusrennen i innych wyścigach. Jego rezultaty były na tyle satysfakcjonujące, że Maserati zaoferowało mu miejsce w swoim zespole na 1936 rok.

W roku 1937 używał Maserati 6C/34, który to samochód wcześniej należał do Tazio Nuvolariego. W tamtym okresie Węgier był półoficjalnym kierowcą Maserati. Grand Prix Niemiec ukończył na szóstym miejscu, ustępując jedynie „Srebrnym Strzałom” – Mercedesowi i Auto Unionowi. W Grand Prix Szwajcarii był dziesiąty, zaś w Grand Prix Czechosłowacji na torze im. Masaryka ścigał się w dwóch klasach, finiszując na odpowiednio trzecim i siódmym miejscu. W tym okresie, według niemieckiej prasy, Hartmann był trzynastym najlepszym europejskim kierowcą wyścigowym.

W Grand Prix Trypolisu w sezonie 1938 między próbującym wyprzedzić Hartmanna Giuseppe Fariną a Węgrem doszło do kontaktu, kiedy to kierowcy zahaczyli o siebie kołami. Wskutek tego zdarzenia pojazd Hartmanna wpadł w poślizg i przekoziołkował. Hartmann złamał kręgosłup i umarł w szpitalu następnego dnia.

Po ceremonii z udziałem gen. Pietro Badoglio jego ciało zostało przetransportowane włoskim samolotem wojskowym na Węgry. Został pochowany na żydowskim cmentarzu w Rákoskeresztúr.

Wyniki w Mistrzostwach Europy edytuj

Punktacja mistrzostw Europy AIACR
Kolor	Rezultat	Punkty
Złoty	Zwycięzca	1
Srebrny	2 miejsce	2
Brązowy	3 miejsce	3
Zielony	Przynajmniej 75% rezultatu zwycięzcy	4
Niebieski	50%-75% rezultatu zwycięzcy	5
Fioletowy	25%-50% rezultatu zwycięzcy	6
Czerwony	Poniżej 25% rezultatu zwycięzcy	7
Czarny	Zdyskwalifikowany	8
Biały	Nie brał udziału	8

Sezon	Zespół	Samochód	Silnik	Wyniki w poszczególnych eliminacjach					Pkt.	Msc.
1935									36	21
1935	L. Hartmann	Maserati 8CM	Maserati 3.0 R8	-	NU	NU	-	-	36	21
1937									29	11
	L. Hartmann	Maserati 8CM	Maserati 3.0 R8	-	NU	NU	-	-
	L. Hartmann	Maserati 6CM	Maserati 2.5	-	-	-	9	-

Bibliografia edytuj

Pal Negyesi: A forgotten hero. László Hartmann (1901-1938). [w:] totalcarmagazine.com [on-line]. 2013-06-05. [dostęp 2014-03-23]. (ang.).
Geza Sury: Ládiszlav "László" Hartmann (H). [w:] kolumbus.fi [on-line]. [dostęp 2014-03-23]. (ang.).