Katipo (Latrodectus katipo) – pająk z rodziny omatnikowatych (Theridiidae). Jest jednym z wielu gatunków w rodzaju Latrodectus, takich jak australijski Latrodectus hasselti, czy północnoamerykańska czarna wdowa.

Katipo
Latrodectus katipo
Powell, 1871
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Podtyp

szczękoczułkowce

Gromada

pajęczaki

Rząd

pająki

Rodzina

omatnikowate

Rodzaj

Latrodectus

Gatunek

Latrodectus katipo

Długość jego ciała wynosi ok. 8 mm[1], ma kulisty czarny odwłok z czerwonym lub pomarańczowym wzorem[2]. Katipo jest zagrożonym gatunkiem[3]. Jest to gatunek endemiczny, występuje wyłącznie na terenie Nowej Zelandii[1].

Jego jad może być śmiertelny dla człowieka. Wydaje się, że ostatnie śmiertelne zdarzenie miało miejsce w 1901 roku, o czym informuje Evening Post z 25 września tego roku: "AUCKLAND, This Day. Pan George Twidle, w wieku 47 lat, syn pana George Twidle z Pukekohe, został ukąszony przez pająka katipo 16 września. Jego ramię spuchło, a on cierpiał wielki ból do ostatniej soboty, kiedy to zmarł. Pozostawia wdowę i kilkoro dzieci"[4]. Na jad tego pająka jest dostępna antytoksyna[5].

Spadek populacji edytuj

Katipō jest gatunkiem zagrożonym i od niedawna jest zagrożony wyginięciem[3]. Szacuje się, że pozostało zaledwie kilka tysięcy katipō na około 50 obszarach na Wyspie Północnej i ośmiu obszarach na Wyspie Południowej, co czyni go rzadszym niż niektóre gatunki kiwi[6][7]. Do jego spadku przyczyniło się wiele czynników; głównymi wydają się być utrata siedlisk i pogarszająca się jakość pozostałych[8]. Ingerencja człowieka w ich naturalne habitaty ma miejsce od ponad wieku po osiedleniu się Europejczyków. Modyfikacja wydm nadbrzeżnych wynikająca z rolnictwa, leśnictwa lub rozwoju miast, wraz z działalnością rekreacyjną, taką jak korzystanie z wózków plażowych, pojazdów terenowych, jazda konna po plaży i zbieranie dryfującego drewna, zniszczyły lub zmieniły obszary, na których żyje katipō[8][9][10]. Wprowadzenie wielu inwazyjnych roślin egzotycznych również przyczyniło się do spadku odpowiedniej jakości siedlisk[9].

Przypisy edytuj

  1. a b Katipo spider [online], Manaaki Whenua [dostęp 2023-03-06] (ang.).
  2. Forster, Ray; Forster, Lyn (1973). New Zealand Spiders: An Introduction. Auckland: Collins Brothers & Co Ltd. ss. 225–35.
  3. a b CanterburyNature: Species [online], web.archive.org, 28 marca 2009 [dostęp 2023-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2009-03-28].
  4. Evening Post [online], paperspast.natlib.govt.nz [dostęp 2023-03-06].
  5. [https://web.archive.org/web/20110417090807/http://www.nzma.org.nz/journal/122-1290/3494/ New Zealand�s venomous creatures] [online], web.archive.org, 17 kwietnia 2011 [dostęp 2023-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2011-04-17].
  6. Simon Collins: Katipo now rarer than the kiwi. 2005-01-14. [dostęp 2008-05-27]. (ang.).
  7. Simon Collins: It's poisonous, but it's ours - DoC seeks aid for spider. 2005-01-14. [dostęp 2008-06-08]. (ang.).
  8. a b https://www.doc.govt.nz/globalassets/documents/science-and-technical/sfc194.pdf
  9. a b Welcome to Forest and Bird [online], web.archive.org, 11 października 2007 [dostęp 2023-03-06] [zarchiwizowane z adresu 2007-10-11].
  10. Virgil Evetts: The Life Around Us: Enter amazing world of NZ's spiders. 2008-01-11. [dostęp 2008-06-08]. (ang.).