Wikipedia

Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912 – sztafeta 4 × 100 m mężczyzn

Główny artykuł: Lekkoatletyka na Letnich Igrzyskach Olimpijskich 1912.

Sztafeta 4 × 100 metrów mężczyzn była jedną z konkurencji lekkoatletycznych rozgrywanych podczas V Igrzysk Olimpijskich w Sztokholmie. Biegi eliminacyjne i półfinałowe rozegrano 8 lipca 1912 r., zaś bieg finałowy — 9 lipca 1912 r. Złoto zdobyła ekipa brytyjska w składzie: David Jacobs, Henry Macintosh, Victor d’Arcy i William Applegarth.

Letnie Igrzyska Olimpijskie 1912
Lekkoatletyka
Sztafeta 4 × 100 m mężczyzn
Złoty medal

Wielka Brytania

Srebrny medal

Szwecja Szwecja

Brązowy medal

nie przyznano

Zwycięstwo Brytyjczyków.
Sztafeta brytyjska: (od lewej) d’Arcy, Applegarth, Macintosh, Jacobs

Stany Zjednoczone dysponując pięcioma zawodnikami, którzy dostali się do finału w biegu na 100 metrów byli zdecydowanymi faworytami. Lecz w półfinale reprezentacja została zdyskwalifikowana, za przekazanie pałeczki poza strefą zmiany. W finale wystartowały trzy drużyny: niemiecka, szwedzka i brytyjska. Każda z nich pobiegła szybciej od rekordu świata ustanowionego czasem 43,5 sekundy 19 maja 1912 r. przez ekipę niemiecką. Niemcy zwyciężając półfinał z najlepszym czasem - 42,3 s. - przy absencji Amerykanów, stali się głównymi kandydatami do złota. Lecz w finale zostali zdyskwalifikowani za niewłaściwą zmianę pałeczki. Po dyskwalifikacji Niemców, Szwedzi, którzy zajęli trzecie miejsce w biegu, zostali nagrodzeni srebrnymi medalami.

Wyniki

edytuj

Eliminacje

edytuj

Bieg 1

Miejsce Zawodnicy Czas Uwagi
1   Kanada:
(Frank McConnell, Frank Lukeman, Harry Beasley, John Howard)		 46,2   Q

Bieg 2

Miejsce Zawodnicy Czas Uwagi
1   Stany Zjednoczone:
(Ira Courtney, Frank Belote, Clement Wilson, Carl Cooke)		 43,7    [1] Q

Bieg 3

Miejsce Zawodnicy Czas Uwagi
1   Wielka Brytania:
(David Jacobs, Henry Macintosh, Victor d’Arcy, William Applegarth)		 45,0 Q

Bieg 4

Miejsce Zawodnicy Czas Uwagi
1   Szwecja:
(Ivan Möller, Charles Luther, Ture Person, Knut Lindberg)		 43,6   Q

Bieg 5

Miejsce Zawodnicy Czas Uwagi
1   Ces. Niemieckie:
(Karl von Halt, Max Herrmann, Erwin Kern, Richard Rau)		 43,6 =   Q
2   Austria:
(Gustav Kröjer, Rudolf Rauch, Fritz Weinzinger, Fritz Fleischer)		 44,8

Bieg 6

Miejsce Zawodnicy Czas Uwagi
1   Węgry:
(Ferenc Szobota, Vilmos Rácz, Pál Szalay, István Jankovich)		 43,7 Q
2   Francja:
(Pierre Failliot, Georges Rolot, Charles Lelong, René Mourlon)		 43,8

Półfinały

edytuj

Półfinał 1 Stany Zjednoczone zostały zdyskwalifikowane za przekroczenie strefy zmian przy pierwszej zmianie pałeczki.

Miejsce Zawodnicy Czas Uwagi
1   Wielka Brytania:
(David Jacobs, Henry Macintosh, Victor d’Arcy, William Applegarth)		 43,0   Q
—   Stany Zjednoczone:
(Ira Courtney, Frank Belote, Clement Wilson, Carl Cooke)		 Dyskwalifikacja

Półfinał 2

 
Po lewej drużyna szwedzka, po prawej drużyna węgierska.
Miejsce Zawodnicy Czas Uwagi
1   Szwecja:
(Ivan Möller, Charles Luther, Ture Person, Knut Lindberg)		 42,5    [2] Q
2   Węgry:
(Ferenc Szobota, Vilmos Rácz, Pál Szalay, István Jankovich)		 42,9

Półfinał 3

Miejsce Zawodnicy Czas Uwagi
1   Ces. Niemieckie:
(Otto Röhr, Max Herrmann, Erwin Kern, Richard Rau)		 42,3   Q
2   Kanada:
(Frank McConnell, Frank Lukeman, Harry Beasley, John Howard)		 43,5  [3]

Finał

edytuj
 
Zmiana osady niemieckiej.

Rau, próbując nadrobić straty pierwszych zmian, skończył bieg tuż za Applegarthem, lecz ostatecznie Niemcy zostali zdyskwalifikowani za przekroczenie strefy zmiany przez Erwina Kerna. Srebro przyznano Szwedom.

Miejsce Zawodnicy Czas
1   Wielka Brytania:
David Jacobs, Henry Macintosh, Victor d’Arcy, William Applegarth)		 42,4  [4]
2   Szwecja:
(Ivan Möller, Charles Luther, Ture Person, Knut Lindberg)		 42,6
—   Ces. Niemieckie:
(Otto Röhr, Max Herrmann, Erwin Kern, Richard Rau)		 Dyskwalifikacja

Przypisy

edytuj
  1. ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 197. ISBN 978-83-62033-30-0.
  2. ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 195. ISBN 978-83-62033-30-0.
  3. ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 186. ISBN 978-83-62033-30-0.
  4. ↑ Janusz Waśko, John Brant, György Csiki, Andrzej Socha: National Records Evolution 1912 – 2012. Zamość: 2013, s. 189. ISBN 978-83-62033-30-0.

Bibliografia

edytuj
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lekkoatletyka_na_Letnich_Igrzyskach_Olimpijskich_1912_–_sztafeta_4_×_100_m_mężczyzn&oldid=66437391”