Leonardo Antonelli
Leonardo Antonelli (ur. 6 listopada 1730, zm. 23 stycznia 1811) – włoski duchowny katolicki, kardynał-prezbiter S. Sabinae od 1775, prefekt Kongregacji Rozkrzewiania Wiary 1780-95.
| ||
Kardynał biskup | ||
![]() | ||
Kraj działania | ![]() | |
Data i miejsce urodzenia | 6 listopada 1730 Senigallia | |
Data i miejsce śmierci | 23 stycznia 1811 Senigallia | |
Dziekan Kolegium Kardynalskiego | ||
Okres sprawowania | 3 sierpnia 1807 – 23 stycznia 1811 | |
Prefekt Kongregacji Rozkrzewiania Wiary | ||
Okres sprawowania | 2 maja 1780 – 25 czerwca 1784 | |
Wyznanie | katolicyzm | |
Kościół | rzymskokatolicki | |
Sakra biskupia | 19 marca 1794 | |
Kreacja kardynalska | 21 lutego 1794 | |
Kościół tytularny | S. Sabina |
| |||||||||||||||||||||||
Data konsekracji | 19 marca 1794 | ||||||||||||||||||||||
Konsekrator | Giovanni Francesco Albani | ||||||||||||||||||||||
Współkonsekratorzy | Ottavio Boni Simone de Magistris | ||||||||||||||||||||||
|
Opowiadał się za zaakceptowaniem wprowadzonej przez rewolucję francuską Konstytucji Cywilnej Duchowieństwa w obawie, że jej odrzucenie może doprowadzić do całkowitego zakazu posługi religijnej we Francji. Biskup Palestriny 1794-1800. Przewodniczył Trybunałowi Sygnatury Apostolskiej 1795-1801. Uczestniczył w konklawe 1799-1800, nowy papież Pius VII mianował go kardynałem biskupem Porto e Santa Rufina, subdziekanem Świętego Kolegium i sekretarzem Świętego Oficjum Inkwizycji. Uczestniczył w przygotowaniach konkordatu między Francją a Stolicą Apostolską 1801, towarzyszył Piusowi VII w jego podróży do Paryża w 1804. Wielki penitencjariusz i archiprezbiter Bazyliki Laterańskiej od grudnia 1801. W 1807 objął funkcję dziekana Kolegium Kardynalskiego, przechodząc do diecezji suburbikarnej Ostia e Velletri. Prosekretarz Listów Apostolskich i prefekt Kongregacji Indeksu. Po zajęciu Rzymu przez wojska napoleońskie uciekł do Spoleto a następnie do Senigallia, gdzie zmarł.