Leonid Pietrowicz Tielatnikow (ros. Леонид Петрович Телятников, ur. 25 stycznia 1951 we wsi Wwiedienka w obwodzie kustanajskim, zm. 2 grudnia 2004 w Kijowie) – dowódca zakładowej straży pożarnej Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej kierujący akcją gaszenia pożaru po katastrofie z 1986, Bohater Związku Radzieckiego (1986).

Leonid Tielatnikow
Леонид Петрович Телятников
generał major generał major
Data i miejsce urodzenia

25 stycznia 1951
Wwiedienka

Data i miejsce śmierci

2 grudnia 2004
Kijów

Przebieg służby
Lata służby

1968–1995

Formacja

MSW ZSRR
MSW Ukrainy

Jednostki

2 Zmilitaryzowana Jednostka Pożarnicza Kijowskiego Obwodowego Zarządu Spraw Wewnętrznych,
Zarząd Bezpieczeństwa Pożarowego Obwodu Kijowskiego,
Główny Zarząd Ochrony Przeciwpożarowej MSW Ukrainy

Stanowiska

Naczelnik,
Zastępca Szefa Zarządu
Szef Zarządu

Główne wojny i bitwy

katastrofa w Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order „Za odwagę” III klasy (Ukraina)

Życiorys edytuj

Leonid Tielatnikow urodził się 25 stycznia 1951 we wsi Wwiedienka w obwodzie kustanajskim (ob. Kazachstan). Po ukończeniu szkoły średniej pracował jako elektryk w zakładzie remontu samochodów w Kustanaju. W 1968 roku rozpoczął służbę w organach MSW ZSRR. W 1971 roku ukończył z wyróżnieniem naukę w Swierdłowskiej Szkole Pożarniczo-Technicznej w Swierdłowsku. Po ukończeniu szkoły służył na stanowisku inspektora ochrony przeciwpożarowej, a w latach 1973-1974 - inspektora wydziału państwowej ochrony pożarniczej Miejskiego Zarządu Spraw Wewnętrznych w Rudnym. W 1978 roku ukończył Wyższą Szkołę Pożarniczo-Techniczną w Moskwie. Po ukończeniu uczelni zajmował stanowiska naczelnika Państwowej Zmilitaryzowanej Ochrony Przeciwpożarowej Miejskiego Zarządu Spraw Wewnętrznych w Kustanaju i (w latach 1980-1982) zastępcy naczelnika kustanajskiej Zmilitaryzowanej Jednostki Pożarniczej nr 69[1].

Od 1982 roku służył jako starszy inżynier grupy ds. nadzoru szczególnie ważnych obiektów Rejonowego Zarządu Spraw Wewnętrznych w Kijowie. W latach 1983-1986 - naczelnik 2 Zmilitaryzowanej Jednostki Pożarniczej Kijowskiego Obwodowego Zarządu Spraw Wewnętrznych w Prypeci zajmującej się ochroną przeciwpożarową Czarnobylskiej Elektrowni Jądrowej[1].

W nocy z 25 na 26 kwietnia 1986 r. major Tielatnikow pełnił bezpośrednie dowództwo nad akcją gaśniczą głównej hali reaktora nr IV Czarnobylskiej Elektrowni. W wyniku podjętych przez niego działań udało się nie dopuścić do rozprzestrzenienia się ognia i ostatecznie ugasić pożar. W wyniku długotrwałego przebywania w strefie zagrożenia otrzymał bardzo wysoką dawkę promieniowania – 520 rem (ok. 5,2 Sv), co spowodowało chorobę popromienną[2].

Po długotrwałym leczeniu, od jesieni 1986 r. kontynuował służbę w MSW ZSRR, zajmując stanowisko naczelnika sektora doświadczalnego laboratorium pożarniczego. W latach 1989-1993 był zastępcą naczelnika wydziału w Zarządzie Bezpieczeństwa Przeciwpożarowego Kijowskiego Obwodowego Zarządu Spraw Wewnętrznych, w latach 1993-1995 zastępcą szefa Głównego Zarządu Ochrony Pożarowej MSW Ukrainy, a w 1995 roku – zastępcą szefa Zarządu Państwowej Ochrony Przeciwpożarowej MSW Ukrainy. Służbę zakończył w 1995 roku w stopniu generała majora[2].

W 1998 roku kierował Stowarzyszeniem Ochotniczych Straży Pożarnych Kijowa. Był także założycielem kijowskiego ruchu młodzieżowego „Młody Strażak”. Generał Tielatnikow zmarł w wyniku choroby nowotworowej 2 grudnia 2004 roku. Pochowany został na Cmentarzu Bajkowa w Kijowie[1].

Odznaczenia edytuj

Przypisy edytuj

Linki zewnętrzne edytuj

Bibliografia edytuj