Leszek Kidziński

Leszek Kidziński
Kindżał
	podporucznik
Data urodzenia	8 stycznia 1923
Data i miejsce śmierci	ok. 21 września 1944 ; Warszawa
	Przebieg służby
Siły zbrojne	Armia Krajowa
Stanowiska	d-ca IV plutonu 1. kompanii „Maciek" batalionu „Zośka”
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa, powstanie warszawskie
	Odznaczenia

Leszek Kidziński ps. „Kindżał” (ur. 8 stycznia 1923^[1], zm. ok. 21 lub 22 września 1944 w Warszawie) – podharcmistrz, podporucznik, w powstaniu warszawskim dowódca IV plutonu 1. kompanii „Maciek” batalionu „Zośka” Armii Krajowej.

Życiorys

Podczas okupacji niemieckiej działał w polskim podziemiu zbrojnym. Był drużynowym hufca „WL-300" w Warszawskich Grupach Szturmowych.

W powstaniu warszawskim walczył wraz z żołnierzami swego oddziału na Woli, Starym Mieście i na Czerniakowie. Ranny podczas walk. Poległ ok. 21/22 września 1944 najprawdopodobniej przy ul. Wilanowskiej 18^[2] na Czerniakowie (tam był widziany po raz ostatni). Miał 21 lat.

Został odznaczony Krzyżem Walecznych. Jego symboliczna mogiła znajduje się na Powązkach Wojskowych w Warszawie.

Zobacz też

Polegli w powstaniu warszawskim po stronie polskiej

Przypisy

↑ Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 5. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2002. ISBN 83-11-09261-3
↑ "Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego" jako miejsce jego śmierci podaje Wilanowską 18; jednak niektóre źródła mówią także o Wilanowskiej 5, m.in.: Ostatni rozkaz. Walki Batalionu "Zośka" na Czerniakowie

Linki zewnętrzne

[1] Dane według: Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego, tom 5. Redaktor naukowy Piotr Rozwadowski. Dom Wydawniczy "Bellona", Warszawa 2002. ISBN 83-11-09261-3

[2] "Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego" jako miejsce jego śmierci podaje Wilanowską 18; jednak niektóre źródła mówią także o Wilanowskiej 5, m.in.: Ostatni rozkaz. Walki Batalionu "Zośka" na Czerniakowie

[1]

[2]