Leucophaeusrodzaj ptaków z podrodziny mew (Larinae) w rodzinie mewowatych (Laridae).

Leucophaeus[1]
Bruch, 1853[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – mewa karaibska (L. atricilla)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

mewowce

Parvordo

Larida

Nadrodzina

Laroidea

Rodzina

mewowate

Podrodzina

mewy

Rodzaj

Leucophaeus

Typ nomenklatoryczny

Larus scoresbii Traill

Synonimy
Gatunki

zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

edytuj

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce[7].

Morfologia

edytuj

Długość ciała 32–55 cm, rozpiętość skrzydeł 87–110 cm; masa ciała 203–524 g[7].

Systematyka

edytuj

Etymologia

edytuj
  • Leucophaeus: gr. λευκοφαιος leukophaios „biało-szary, popielaty”, od λευκος leukos „biały”; φαιος phaios „ciemny”[8].
  • Blasipus: gr. βλακωδης blakōdēs „afektowany, leniwy”, od βλαξ blax, βλακος blakos „leniwy”; πους pous, ποδος podos „stopa”[8]. Gatunek typowy: Larus modestus von Tschudi, 1843.
  • Atricilla: epitet gatunkowy Larus atricilla Linnaeus, 1758; łac. ater „czarny”; nowołac. cilla „ogon”[8]. Gatunek typowy: Atricilla catesbaei Bonaparte, 1854 (= Larus atricilla Linnaeus, 1758).
  • Procellarus: łac. procella „burza, wichura”, od procellere „rzucić w dół”, od pro „przed, z”; -cello „szybki”, od celer, celeris „szybki”; larus „mewa”[8]. Gatunek typowy: Procellarus neglectus Bonaparte, 1854 (= Larus scoresbii Traill, 1823).
  • Epitelarus: gr. επιτελης epitelēs „znakomity, kompletny”, od τελος telos „wynik, koniec”; λαρος laros „mewa”[8]. Gatunek typowy: Epitelarus neglectus Bonaparte, 1854 (= Larus scoresbii Traill, 1823).

Podział systematyczny

edytuj

Do rodzaju należą następujące gatunki[9]:

Przypisy

edytuj
  1. Leucophaeus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. C.F. Bruch. Monographische Uebersicht der Gattung Laras Lin. „Journal für Ornithology”. 1, s. 108, 1853. (niem.). 
  3. Ch.-L. Bonaparte. Classification der Vögel, Conspectus Larinarum, und neue Arten. „Journal für Ornithology”. 1, s. 47, 1853. (niem.). 
  4. Ch.-L. Bonaparte. Conspectis svstematis ornithologie. „Annales des Sciences Naturelles, Zoologie”. Quatrième série. 1, s. 144, 1854. (fr.). 
  5. a b Ch.-L. Bonaparte. Notes sur les Larides. „Naumannia”. 1854, s. 211, 1854. (fr.). 
  6. F. Heine & A. Reichenow: Nomenclator Musei Heineani Ornithologici. berlin: R. Friedländer & Sohn, 1882–1890, s. 359. (niem.).
  7. a b J. Burger & M. Gochfeld: Family Laridae (Gulls). W: J. del Hoyo, A. Elliott & J. Sargatal (red. red.): Handbook of the Birds of the World. Cz. 3: Hoatzin to Auks. Barcelona: Lynx Edicions, 1996, s. 601–602, 618–619. ISBN 84-87334-20-2. (ang.).
  8. a b c d e Etymologia za: The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).
  9. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Larinae Rafinesque, 1815 – mewy (wersja: 2020-01-24). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-05-14].