Ligeia Mare
morze węglowodorów na Tytanie
Ligeia Mare – jezioro na Tytanie o współrzędnych 79,7°N; 247,9°W[2], wypełnione płynnymi węglowodorami, głównie metanem, mające średnicę ok. 500 km oraz powierzchnię ok. 126 000 km². Nazwa pochodzi od syreny Ligei z mitologii greckiej[2].
![]() Mapa radarowa Ligeia Mare (w fałszywych barwach) | |
Położenie | |
Państwo |
nie dotyczy |
---|---|
Region | |
Morfometria | |
Powierzchnia |
126 000 km²[1] |
Wymiary • max długość • max szerokość |
|
Głębokość • średnia • maksymalna |
|
Hydrologia | |
Rodzaj jeziora | |
Położenie na mapie Tytana ![]() | |
![]() | |
![]() Mapa Ligeia Mare |
Proponowany lądownikEdytuj
Na rok 2020 planowano wysłanie misji TSSM (Titan Saturn System Mission), wyposażonej w lądownik, który osiadłby na powierzchni jeziora i przeprowadził badania in situ[3], m.in. zrzucając sondę na dno jeziora. Początkowo proponowano wysłanie lądownika jako osobną misję TiME (Titan Mare Explorer). Żadna z tych misji nie wyszła jednak poza etap prac koncepcyjnych i nie została wybrana do realizacji[4].
PrzypisyEdytuj
- ↑ Titan Polar Maps - 2015 (ang.). W: Cassini Solstice Mission [on-line]. Jet Propulsion Laboratory, 2015-10-09. [dostęp 2016-02-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-12)].
- ↑ a b c d Ligeia Mare (ang.). W: Gazetteer of Planetary Nomenclature [on-line]. IAU, USGS, NASA. [dostęp 2016-02-22].
- ↑ Jeremy Hsu: Nuclear-Powered Robot Ship Could Sail Seas of Titan (ang.). W: Space.com [on-line]. 2009-10-14. [dostęp 2016-02-22].
- ↑ Leigh Fletcher. Future exploration of the outer solar system. „Astronomy & Geophysics”. 54 (2), s. 2.14-2.20, 2013. DOI: 10.1093/astrogeo/att032 (ang.).