Wikipedia

Lil Lotus

amerykański piosenkarz i muzyk

John „Elias” Villagran[1] (ur. 1 marca 1994 w Dallas), znany zawodowo jako Lil Lotus (stylizowane na LiL Lotus) – amerykański muzyk, piosenkarz i raper. Wydał jeden solowy album studyjny, cztery solowe EP-ki, 5 EP-ek jako członek alternatywnej grupy hip-hopowej Boyfriendz oraz dwie EP-ki jako członek post-hardcore'owego zespołu If I Die First.

Lil Lotus
Imię i nazwisko

John Villagran

Pseudonim

Lil Lotus, Elias, Tremor

Data i miejsce urodzenia

1 marca 1994
Dallas

Instrumenty

wokal, gitara akustyczna

Gatunki

emo rap, pop punk, metalcore, hip-hop alternatywny

Zawód

raper, piosenkarz, twórca tekstów, producent muzyczny, muzyk

Aktywność

od 2016

Wydawnictwo

Epitaph, Repost

Powiązania

Travis Richter, Lil Aaron, GothBoiClique, I Set My Friends on Fire

Współpracownicy
Lil Aaron, I Set My Friends on Fire
Zespoły
If I Die First, Boyfriendz

Na początku swojej kariery grał w wielu lokalnych zespołach wykonujących metalcore z Teksasu, karierę solową rozpoczął w 2016 roku pod nazwą Tremor. Po opublikowaniu kilku piosenek na SoundCloud coraz większy wpływ wywarła na niego wschodząca scena emo rapu na tej platformie, co doprowadziło go do przyjęcia pseudonimu Lil Lotus i nawiązania współpracy z członkami i współpracownikami kolektywu GothBoiClique.

Wczesne życie edytuj

John „Elias” Villagran dorastał w Pleasant Grove w Dallas w Teksasie, jego rodzicie byli pobożni i chrześcijańscy[2]. Jego ojciec był muzykiem, który wprowadził młodego Villagrana do wielu stylów muzycznych, w tym jazz, reggaeton i oldies. Lotusa zainspirowały też grupy takie jak Linkin Park i Paramore, a także różne piosenki emo i heavymetalowe, które jego przyjaciel miał pobrane na iPodzie, którego potem ukradł Villagran[2][3].

John został przyjęty do liceum muzycznego i artystycznego oraz zaczął uczyć się gry na gitarze zainspirowany przez swojego ojca[2]. Kiedy miał czternaście lat, on i jego brat grali w lokalnym kościele na żywo religijną muzykę, co doprowadziło ich do założenia chrześcijańskiego zespołu melodyczno-hardcore'owego. Ich pierwszy koncert odbył się w Palladium Ballroom[4]. Później Lotus zaczął grać support na koncertach dla różnych zespołów na lokalnej scenie metalcore, w tym Be//Gotten i Azera[5], w tym okresie uzależnił się też od narkotyków, takich jak; LSD i Xanax. Kiedy Villagran miał osiemnaście lat, zmarł jego ojciec, co skłoniło go do opuszczenia domu i zamieszkania w swoim samochodzie przez kolejne dwa lata[2]. Spędził większość tego okresu, parkując na podjazdach przyjaciół gdzie przebywał i spał w aucie i rozmawiając z matką raz w miesiącu przez telefon[3]. Po powrocie do domu zaczął utrzymywać rodzinę, organizując lokalne koncerty i pracując na co dzień w fabryce. Narodziny jego syna; Luki doprowadziły go do zaprzestania występowania i grania z zespołami i rozpoczęcia kariery solowej[2].

Kariera edytuj

Solowa edytuj

Villagran zaczął nagrywać i miksować swoją muzykę solową i przesyłać piosenki online w 2016 roku. W tym czasie występował pod pseudonimem Tremor[3][6]. Wkrótce zmienił pseudonim sceniczny na Lil Lotus, po tym, jak poznał i zainspirował się brzmieniem członków kolektywu GothBoiClique; Wicca Phase Springs Eternal, Horse Head i Coldhart. Jego kariera zaczęła się rozwijać, gdy opublikował utwory, takie jak „Run Home” i „Scared to Die”, na kanałach YouTube, takich jak Astari. 15 czerwca 2017 wydał EP-kę Bodybag[2]. 14 września 2017 wydał piosenkę „Ur Dad Has A Gun” z udziałem Shinigami[7]. Teledysk do utworu „Bodybag”, w którym występuje raper Coldhart, został wydany 15 stycznia 2018 r[8]. Od 3 marca do 6 kwietnia grał koncerty u boku artysty Nothing,Nowhere podczas jego głównej trasy koncertowej po Stanach Zjednoczonych wraz z Shinigami i Jay-Vee[9]. Między 13 a 31 maja grał supporty na koncertach zespołu Senses Fail podczas ich głównej trasy koncertowej po USA u boku Sharptooth[10]. 10 sierpnia wydał wspólnie z Horse Head EP-kę zatytułowaną „I Did This to Myself”[11]. Wystąpił w piosence „Don't Take Me For Pomegranate” zespołu I Set My Friends on Fire wydanej 6 września[12]. Od 5 do 9 października, wraz z Of Mice & Men, występował z Papa Roach podczas ich krótkiej trasy po Stanach Zjednoczonych[13]. 31 maja 2019 r. wydał wspólnie z I Set My Friends on Fire EP-kę zawierającą jeden cover Villagrana utworu I Set My Friends on Fire oraz jeden cover I Set My Friends on Fire utworu Villagrana a także dwie oryginalne piosenki stworzone we współpracy[14]. 11 grudnia ogłoszono, że Lil Lotus podpisał kontrakt z Epitaph Records, co zbiegło się w czasie z wydaniem singla „Never Get Away”[15].

3 lutego 2020 roku pojawił się na singlu „Promise” od Tisokiego[16]. 21 lutego wydał piosenkę „I Don’t Like U”[17]. 6 kwietnia wydał utwór „Never Felt Better”[18]. 15 maja wydał EP All My Little Scars, Vol. 1, pierwszą z trylogii EP-ek wydanych w 2020 roku[19]. Wystąpił w piosence „Dead Roses” od Slit, która została wydana 31 lipca[20]. 3 sierpnia wydał EP All My Little Scars Vol. 2[21]. 31 sierpnia wydał ostatnią EPkę w trylogii All My Little Scars[22]. Wystąpił w piosence „So In Love” Danny'ego Goo, która została wydana 4 września 2020 r[23][24]. 16 lutego 2021 wydał singel „Girl Next Door” z udziałem Lil Aarona[25]. 25 maja wydał singel „Romantic Disaster” z udziałem Chrissy Costanzy i ogłosił wydanie swojego debiutanckiego albumu Errør Bøy[26]. 29 czerwca wydał singel „Think of Me Tonight”[27]. 1 sierpnia wydał singel „Rooftop”[28]. Errør Bøy został oficjalnie wydany 20 sierpnia 2021 r[29].

Boyfriendz edytuj

Pod koniec 2017 roku Villagran założył grupę Boyfriendz, razem ze Smrtdeath i Lil Aaronem[30][31]. Wydali swoją debiutancką EP-kę w grudniu 2017 roku[32]. EP została nagrana w ciągu jednej nocy i została wydana w ciągu tygodnia na SoundCloud[33].

14 lutego 2018 Boyfriendz wydali swoją drugą EPkę; BFZ2[34].

If I Die First edytuj

W 2020 roku założył zespół If I Die First. Villagran jest w nim głównym wokalistą, towarzyszą mu emo raperzy; Lil Zubin (wokal i keyboard) i Nedarb Nagrom (gitara i wokal), gitarzysta zespołu From First to Last; Travis Richter (gitara i wokal) oraz muzycy wspierający; Ghostemane, Cayle Sain (perkusja) i Nolan Nunes (bas)[33]. Ich muzyka została sklasyfikowana jako metalcore[35], post-hardcore[36] i screamo[37].

Członkowie zespołu poznali się zarówno przez platformę SoundCloud, jak i bywając razem w klubie muzycznym Richtera w Los Angeles. Swoją nazwę wzięli od EPki raperki z Filadelfii Chynny Rogers; In Case I Die First. Rogers była przyjaciółką Nagroma, zmarła w kwietniu 2020 roku[37]. 8 lipca wydali teledysk do ich debiutanckiego singla „Where Needles And Lovers Collide”, wyreżyserowany był on przez Maxa Becka i Ritchera, ogłosili tym wydanie swojej debiutanckiej EP-ki o nazwie; My Poison Arms[38]. 10 lipca wydali EP-kę, która składała się z sześciu utworów[39]. Każdy utwór został nagrany przez każdego członka zespołu indywidualnie podczas pandemii COVID-19[37].

30 marca 2021 zespół ogłosił wspólną EP z grupą SeeYouSpaceCowboy zatytułowaną A Sure Disaster, która zostanie wydana 14 maja 2021 nakładem Pure Noise Records[40]. Wydali także teledysk do wspólnego singla z EPki o nazwie bloodstainedeyes[41].

Życie prywatne edytuj

Villagran ma jedno dziecko, syna o imieniu Luca[2]. Luca urodził się, gdy Villagran miał dwadzieścia jeden lat, jego matką jest kobieta o imieniu Miranda, z którą był w związku od dziewiętnastego roku życia[3]. Para rozpadała się i kilkakrotnie wracała do siebie, ale ostatecznie zerwała na stałe po dwóch latach relacji. Villagran był w związku z raperką Sage Aquafina, z którą się zaręczył i w 2019 roku kupili razem dom w Dallas[2]. W 2020 roku para rozstała się, co wpłynęło na wiele jego kolejnych piosenek[33].

W późniejszym okresie kariery Lil Lotus uzależnił się od kokainy i różnych opiatów (głównie oksykodonu i fentanylu). W końcu jednak osiągnął trzeźwość, którą utrzymuje od lata 2019 roku[2]. Po prawie roku trzeźwości powrócił do nałogu przez trzy miesiące, zanim ponownie stał się trzeźwy w kwietniu 2020 r[5].

U Villagrana zdiagnozowano chorobę afektywną dwubiegunową[5]. Jest również otwarcie biseksualny[42].

Styl muzyczny edytuj

Wczesna solowa muzyka Villagrana została sklasyfikowana przez krytyków jako emo rap[15][16], a magazyn Hysteria okrzyknął go „jednym z największych wpływów gatunku emo-rapu”[43]. Jednak on sam wypiera się tego, woląc mówić, że jego muzyka jest po prostu zaktualizowaną wersją muzyki emo[33]. Jego muzyka często zawiera elementy współczesnego R&B, trapu i pop-punku. Dziennikarz magazynu Dead Press, Tyler Turner, opisał jego muzykę jako „przesuwanie granic współczesnego emo bez zbytniego wpadania w pułapkę instrumentalnej bezczynności”.

Na swoim debiutanckim albumie Errør Bøy, Villagran zbliżył swoją muzykę do pop-punku[29][44].

Jego inspiracjami byli m.in.: Red Jumpsuit Apparatus, Saosin, Alesana, Escape the Fate, SeeYouSpaceCowboy, Wicca Phase Springs Eternal, Horse Head i Cold Hart[5].

Dyskografia edytuj

Albumy studyjne edytuj

Tytuł Informacje
Errør Bøy
  • Wydany: 20 sierpnia 2021

EP edytuj

Tytuł Informacje
Bodybag
  • Wydana: 51 czerwca 2017
  • Wytwórnia: Repost Records
  • Format: Digital download, streaming
All My Little Scars, Vol. 1
  • Wydana: 15 maja 2020
  • Wytwórnia: Epitaph Records
  • Format: Digital download, streaming
All My Little Scars, Vol. 2
  • Wydana: 3 sierpnia 2020
  • Wytwórnia: Epitaph Records
  • Format: Digital download, streaming
All My Little Scars, Vol. 3
  • Wydana: 31 sierpnia 2020
  • Wytwórnia: Epitaph Records
  • Format: Digital download, streaming

Single edytuj

Jako główny wykonawca edytuj

Tytuł Rok Album
"Ur Dad has a Gun" (gościnnie: Shinigami) 2017 -
"Never Get Away" 2019
"I Don’t Even Like U" 2020 All My Little Scars, Vol. 1
"Never Felt Better"
"Girl Next Door" (gościnnie: Lil Aaron) 2021 Errør Bøy
"Romantic Disaster" (gościnnie: Chrissy Costanza)
"Think of Me Tonight"
"Rooftop"

Jako wykonawca gościnny edytuj

Tytuł Artysta Rok
"Don't Take Me For Pomegranate" I Set My Friends on Fire 2018
"Promise" Tisoki 2020
"Dead Roses" Slit
"So In Love" Danny Goo

Kolaboracje edytuj

Tytuł Informacje
I Did This to Myself (z Horse Head)
  • Wydany: 10 sierpnia 2018
  • Format: Digital download, streaming
Online Now (z I Set My Friends on Fire)
  • Wydany: 21 stycznia 2019
  • Wytwórnia: Death Quartz
  • Format: Digital download, streaming
Bullet (z Nedarb)
  • Wydany: 21 stycznia 2020
  • Format: Digital download, streaming

Jako Boyfriendz edytuj

Tytuł Informacje
Boyfriendz
  • Wydany: 6 grudnia 2017
  • Format: Digital download, streaming
BFZ2
  • Wydany: 14 lutego 2019
  • Format: Digital download, streaming

Jako If I Die First edytuj

Tytuł Informacje
My Poison Arms
  • Wydany: 10 lipca 2020
  • Format: Digital download, streaming
Bloodstainedeyes (z SeeYouSpaceCowboy)
  • Wydany: 14 maja 2021
  • Format: Digital download, streaming

Przypisy edytuj

  1. ↑ Lil Lotus discography - RYM/Sonemic [online], Rate Your Music [dostęp 2022-01-06] (ang.).
  2. ↑ a b c d e f g h i Jenna DePasquale, The Rise, Fall, and Rebirth of Lil Lotus [online], Underground Underdogs, 9 lipca 2019 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  3. ↑ a b c d Lil Lotus Goes 'In The DMs' w/ Masked Gorilla [online], www.themaskedgorilla.com [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  4. ↑ smrtdeath and Lil Lotus - FIRST CONCERT EVER Ep. 205 [VIDEO] • Digital Tour Bus [online], Digital Tour Bus, 5 lutego 2020 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  5. ↑ a b c d PRMBA Podcast: Lil Lotus [online], The Punk Rock MBA [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  6. ↑ LIL LOTUS | Shows + Photos + Biography + More | Portland Show-Guide [online], pc-pdx.com [dostęp 2022-01-05].
  7. ↑ Vijf rappers die zichzelf in de wereld van emo wanen // Smash Press [online], Smash Press //, 7 stycznia 2018 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  8. ↑ Mikel Galicia, This Week In Dallas-Area Music News & Notes (1/16/18). [online], Central Track, 16 stycznia 2018 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  9. ↑ nothing, nowhere. Maps Out North American Tour | Exclaim! [online], exclaim.ca [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  10. ↑ Senses Fail announce additional North American tour dates w/ Sharptooth, Lil Lotus [online], Substream Magazine, 7 marca 2018 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  11. ↑ Thomas Vasquez, Chemistry Blossoms on Lil Lotus and Horsehead’s “i did this to myself” [online], Underground Underdogs, 11 sierpnia 2018 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  12. ↑ Don't Take Me for Pomegranate by I Set My Friends on Fire - RYM/Sonemic. [dostęp 2022-01-06].
  13. ↑ users/jmarkow, Lil Lotus’s “Left Alone” effortlessly pushes the boundaries of emo in 2018, ELEVATOR, 1540 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  14. ↑ I Set My Friends On Fire Team Up With Rapper Lil Lotus For Genre-Crushing EP [online], Kerrang! [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  15. ↑ a b Lil Lotus signs with Epitaph Records + drops “Never Get Away” video [online], Substream Magazine, 11 grudnia 2019 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  16. ↑ a b Karen E, Tisoki Enlists Emo Rap Pioneer LiL Lotus for New Single "Promise" [online], EDM Sauce, 3 lutego 2020 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  17. ↑ I Don't Even Like U by Lil Lotus - RYM/Sonemic. [dostęp 2022-01-06].
  18. ↑ LiL Lotus - Never Felt Better. Epitaph Records 2020-04-06. [dostęp 2022-01-06].
  19. ↑ All My Little Scars, Vol. 1 by Lil Lotus - RYM/Sonemic. [dostęp 2022-01-06].
  20. ↑ INTERVIEW: SLIT Discuss New EP, Lil Lotus, and What They Wish Fans Knew [online], Second Society Report, 10 września 2020 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  21. ↑ All My Little Scars, Vol. 2 by Lil Lotus - RYM/Sonemic. [dostęp 2022-01-06].
  22. ↑ All My Little Scars, Vol. 3 by Lil Lotus - RYM/Sonemic. [dostęp 2022-01-06].
  23. ↑ Dustin Heidt, Danny Goo chronicles breakup on 'So in Love,' featuring Lil Lotus [online], Variance Magazine [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  24. ↑ Stephanie Salas-Vega, Song Of The Day: Danny Goo Feat. Lil Lotus – “So in Love" [online], Central Track, 8 września 2020 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  25. ↑ Girl Next Door by Lil Lotus & Lil Aaron - RYM/Sonemic. [dostęp 2022-01-06].
  26. ↑ News: Lil Lotus Announces Debut Album 'ERRØR BØY' with Single ‘Romantic Disaster’ Feat. Against The Current’s Chrissy Costanza [online], New Noise Magazine, 1 czerwca 2021 [dostęp 2022-01-06] (ang.).
  27. ↑ Think Of Me Tonight by Lil Lotus - RYM/Sonemic. [dostęp 2022-01-06].
  28. ↑ Nieuwe single Lil Lotus - “Rooftop” [online], Dansende Beren, 5 sierpnia 2021 [dostęp 2022-01-06] (niderl.).
  29. ↑ a b Album review: Lil Lotus – ERRØR BØY [online], Kerrang! [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  30. ↑ users/liammccarthy, Lil Aaron, Smrtdeath & Lil Lotus share ‘Boyfriendz’ mixtape, ELEVATOR, 1512 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  31. ↑ 10 Emo Rap Artists To Know [online], HotNewHipHop, 24 czerwca 2018 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  32. ↑ 10 Punk-Rap & Punk-Pop Artists You Should Listen To [online], HotNewHipHop, 21 grudnia 2017 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  33. ↑ a b c d Lil Lotus is rewriting the emo playbook and there are no rules [online], Alternative Press Magazine, 28 kwietnia 2020 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  34. ↑ Audrey Flynn, Our Favorite Boy Band Has Returned With “BFZ2” [online], Underground Underdogs, 20 lutego 2019 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  35. ↑ Ethan Stewart, From Hardcore to Harajuku: The Origins of Scene Subculture [online], PopMatters, 25 maja 2021 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  36. ↑ Sunny Verma, If I Die First- "My Poison Arms": Rawring 20s Screamo! [online], The Record, 24 września 2020 [dostęp 2022-01-05].
  37. ↑ a b c If I Die First (Lil Lotus, FFTL) are more than a 2000s scene time machine [online], Alternative Press Magazine, 5 sierpnia 2020 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  38. ↑ Hear the first song from Lil Lotus and FFTL’s Travis Richter’s new band [online], Alternative Press Magazine, 9 lipca 2020 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  39. ↑ If I Die First – My Poison Arms (2020, File). [dostęp 2022-01-06].
  40. ↑ SeeYouSpaceCowboy / If I Die First - A Sure Disaster [online], Discogs [dostęp 2022-01-06] (ang.).
  41. ↑ SeeYouSpaceCowboy and If I Die First announce split EP, A Sure Disaster [online], Kerrang! [dostęp 2022-01-06] (ang.).
  42. ↑ Audrey Flynn, Meet smrtdeath, Canada’s Red-Haired Heartthrob [online], Underground Underdogs, 7 września 2018 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  43. ↑ The Editor, LIL LOTUS // Drops New EP ‘All My Little Scars Vol. 1’ [online], Hysteria Magazine, 18 maja 2020 [dostęp 2022-01-05] (ang.).
  44. ↑ Andrew Sacher, Stream Lil Lotus' new pop punk solo album 'ERRØR BØY' + his metalcore band If I Die First's new EP [online], BrooklynVegan [dostęp 2022-01-05] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lil_Lotus&oldid=73053429”