Litomyšl

miasto w Czechach
(Przekierowano z Litomyśl)

Litomyšl[1][a], forma spolszczona Litomyśl[4][5][b] (niem. Leitomischl) – miasto w Czechach, w kraju pardubickim. Według danych z 31 grudnia 2003 liczba jego mieszkańców wynosiła 10 146 osób.

Litomyšl
Ilustracja
Stary Rynek
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Czechy

Kraj

 pardubicki

Burmistrz

Radomil Kašpar

Powierzchnia

33,45 km²

Wysokość

330 m n.p.m.

Populacja (1.1.2015)
• liczba ludności
• gęstość


10 077
301 os./km²

Kod pocztowy

030 92 - 570 01

Tablice rejestracyjne

SY

Położenie na mapie kraju pardubickiego
Mapa konturowa kraju pardubickiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Litomyšl”
Położenie na mapie Czech
Mapa konturowa Czech, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Litomyšl”
Ziemia49°52′N 16°18′E/49,866667 16,300000
Strona internetowa

W mieście jest stacja kolejowa Litomyšl.

Historia

edytuj
 
Zamek

Historia Litomyšli sięga roku 981, kiedy na drodze łączącej Czechy z Morawami wybudowano zamek graniczny. W roku 1098 przy zamku ulokowano klasztor benedyktynów, fundacji księcia Brzetysława II, przejęty później przez premonstratensów sprowadzonych w 1145 roku przez ołomunieckiego biskupa Jindřicha Zdíka i króla Władysława II (klasztor premonstratensów obecnie nie istnieje, a na jego miejscu stoi renesansowy pałac). W roku 1259 miejscowość otrzymuje prawa miejskie, a w 1344 powstaje tutaj biskupstwo. Lata świetności miasta przypadają na wiek XVI. W wiekach późniejszych, na skutek pożarów i powodzi, miasto podupada. W Litomyšli pracował jako nauczyciel pisarz Alois Jirásek[6], który osadził w tym mieście akcję między innymi powieści Filosofská historie.

Atrakcje turystyczne

edytuj

Osiedla (części miasta) oraz dane demograficzne

edytuj

Litomyšl-miasto, Kornice, Lány, Nedošín, Nová Ves u Litomyšle, Pazucha, Pohodlí, Suchá, Zahájí, Záhradí

Rok 1970 1980 1991 2001 2003
Liczba ludności[7] 8884 10 253 10 187 10 358 10 146

Osoby związane z Litomyšlą

edytuj

Miasta partnerskie

edytuj

Galeria

edytuj
  1. W języku czeskim jest to rzeczownik rodzaju żeńskiego[2][3].
  2. Polska nazwa ma uzusowy rodzaj męski (rzadziej żeński, zgodnie z oryginałem, przy czym ta oboczność rodzajowa dotyczy także formy „Litomyšl”)[2].

Przypisy

edytuj
  1. Nazewnictwo geograficzne świata, zeszyt 2, s. 82. KSNG, 2009.
  2. a b Czeska czy czeski Litomyšl?. Poradnia Językowa PWN, 2013-09-07. [dostęp 2019-01-02].
  3. Hasło Litomyšl. Internetová jazyková příručka, Instytut Języka Czeskiego. [dostęp 2013-11-14]. (cz.).
  4. Rafał Witkowski: Zakon kartuzów w Europie Środkowej od początku XIV do połowy XVI wieku, s. 761, 1275, 1276.
  5. Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka”, t. 15, 1960, s. 366.
  6. Pomník Aloise Jiráska. hrady.cz. [dostęp 2017-03-13]. (cz.).
  7. Czeski Urząd Statystyczny.

Linki zewnętrzne

edytuj