Błonkowiec białoszarawy
Błonkowiec białoszarawy (Lobulicium occultum K.H. Larss. & Hjortstam) – gatunek grzybów z rodziny błonkowatych (Atheliaceae). Takson monotypowy, będący jedynym przedstawicielem rodzaju Lobulicium[1].
 a - podstawki i bazydiole, b - bazydiospory | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Klasa | |
| Rząd | |
| Rodzina | |
| Rodzaj |
błonkowiec |
| Gatunek |
błonkowiec białoszarawy |
| Nazwa systematyczna | |
| Lobulicium occultum K.H. Larss. & Hjortstam Mycotaxon 14(1): 70 (1982) | |
Systematyka i nazewnictwo edytuj
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Piloderma, Atheliaceae, Atheliales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten w 1982 roku opisali Karl-Henrik Larsson i Kurt Hjortstam na korzeniach świerka pospolitego (Picea abies) w Norwegii[1]
Charakterystyka edytuj
Owocniki białawe, cienkie, błonkowate o średnicy 1–3 mm, często zrastające się z sobą. Zarodniki przezroczyste, o średnicy 2-4 µm, w zarysie okrągłe, silnie klapowane[2].
Wytwarza małe, błonkowate owocniki o miękkiej i luźnej budowie hymenium, typowe dla większości członków rzędu błonkowców Atheliales. Wyróżnia się jednak swoją specyficzną budową bazydiospor. Sa one silnie klapowane, ale niesymetrycznie. Specyficzne jest również jego siedlisko, rozwija się bowiem w szczelinach pni świerków lub jodeł, które już wcześniej uległy spróchnieniu spowodowanemu przez pniarka obrzeżonego (Fomitopsis pinicola). Błonkowiec białoszarawy najprawdopodobniej nie powoduje brunatnej zgnilizny, ale raczej żywi się cząsteczkami organicznymi pozostawionymi przez inne organizmy. Gatunek ten może być interesującym kandydatem do genomu sekwencjonowania, w odniesieniu do trybu odżywiania[3].
Występowanie i siedlisko edytuj
Znane jest występowanie błonkowca białoszarawego w Europie i Azji[4]. W Polsce jego stanowisko w Górach Świętokrzyskich podał Stanisław Domański w 1991 r.[5] W późniejszych latach podano nowe stanowiska[6].
Nadrzewny grzyb saprotroficzny rozwijający się na silnie spróchniałych pniach jodły (Abies) i świerka (Picea)[3].
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Index Fungorum [online] [dostęp 2023-06-28].
- ↑ Fleckenpilz, Flecken-Rindenpilz [online], 123Pilzsuche.de [dostęp 2023-06-28] (niem.).
- ↑ a b Bobby P. Sulistyo i inni, Multigene phylogeny and taxonomic revision of Atheliales s.l.: Reinstatement of three families and one new family, Lobuliciaceae fam. nov, „Fungal Biology”, 125 (3), 2021, s. 239–255, DOI: 10.1016/j.funbio.2020.11.007 [dostęp 2023-06-28].
- ↑ Mapa występowania Lobulicium occultum na świecie [online], gbif.org [dostęp 2023-06-28].
- ↑ Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1.
- ↑ Grzyby makroskopijne Polski w literaturze mikologicznej [online], grzyby.pl [dostęp 2023-06-28].