Lodovico Altieri
Lodovico Altieri (ur. 17 lipca 1805 w Rzymie, zm. 11 sierpnia 1867 tamże[1]) – włoski kardynał.
| ||
| Kardynał biskup | ||
| ||
| Kraj działania |  Włochy
| |
| Data i miejsce urodzenia | 17 lipca 1805 Rzym | |
| Data i miejsce śmierci | 11 sierpnia 1867 Rzym | |
| Miejsce pochówku | Campo Verano | |
| Kamerling | ||
| Okres sprawowania | 19 marca 1857 – 11 sierpnia 1867 | |
| prefekt Kongregacji Indeksu | ||
| Okres sprawowania | 5 września 1861 – 11 sierpnia 1867 | |
| Wyznanie | katolicyzm | |
| Kościół | rzymskokatolicki | |
| Prezbiterat | 23 marca 1833 | |
| Sakra biskupia | 17 lipca 1836 | |
| Kreacja kardynalska | 14 grudnia 1840 | |
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| Data konsekracji | 17 lipca 1836 | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Konsekrator | Grzegorz XVI | ||||||||||||||||||||||||||||||
| Współkonsekratorzy | Giovanni Soglia Ceroni Giovanni Giacomo Sinibaldi | ||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
ŻyciorysEdytuj
Był synem Paluzza Altierego i Marii Anny di Sassonia[1]. 23 marca 1833 przyjął święcenia kapłańskie[2]. Wkrótce potem rozpoczął pracę w Kurii Rzymskiej, gdzie ostatecznie został sekretarzem Kongregacji ds. Edukacji Katolickiej[1]. 11 lipca 1836 został tytularnym arcybiskupem Efezu, a tydzień później – nuncjuszem apostolskim w Austrii[2]. 14 grudnia 1840 został kreowany kardynałem in pectore[2]. Kapelusz kardynalski wraz z diakonią S. Maria in Portico Campitelli otrzymał dopiero na konsystorzu, pięć lat później[2]. Od 1847 do 1848 był członkiem triumwiratu, zarządzającego Rzymem[1]. Od 19 marca 1857 do śmierci pełnił urząd kamerlinga[2]. 17 grudnia 1860 został podniesiony do rangi kardynała biskupa i mianowany biskupem diecezji suburbikarnej Albano[1]. Rok później został prefektem ds. Indeksu ksiąg zakazanych[1]. Pełnił także rolę archiprezbitera Bazyliki Laterańskiej[1]. Podczas epidemii cholery w Rzymie, opiekował się chorymi i sam zaraził się chorobą, w wyniku czego zmarł[1].