Gostomka (zwana jako Lubanka lub Żelazna) – rzeka, lewy dopływ Pilicy o długości 16,3 km i powierzchni zlewni 136,2 km². Bierze swój początek na wschód od wsi Jajkowice i kierując się na południe przepływa przez wsie Nowy Kłopoczyn, Lipna Skarbkowa Żelazna. Płynąc dalej mija Pączew i Brzostowiec. W okolicach Brzostowca przepływa pod drogą wojewódzką nr 728 i skręca na południe. W miejscowości Gostomia wody Gostomki zasilają miejscowe stawy rybne, po czym wpadają do Pilicy.

Gostomka
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Lokalizacja

Wysoczyzna Rawska

Rzeka
Długość 16,3 km
Powierzchnia zlewni

136,2 km²

Źródło
Miejsce w okolicy wsi Jajkowice
Współrzędne

51°43′05,3″N 20°37′45,9″E/51,718139 20,629417

Ujście
Recypient rzeka Pilica
Miejsce

w okolicy wsi Gostomia

Współrzędne

51°36′45″N 20°38′38″E/51,612500 20,643889

Mapa
Mapa rzeki
Mapa zlewni Gostomki
Położenie na mapie powiatu grójeckiego
Mapa konturowa powiatu grójeckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej znajduje się również punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „źródło”, poniżej znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Prawidłową formę nazwy rzeki Lubanka poświadcza w 1954 roku Roman Wojciechowski (s. 86): „Wieś [Gostomię] od folwarku dzieli głęboka i szeroka dolina wyschniętej rzeki; pośrodku jej szemrze dużą strugą Lubanka – dopływ Pilicy. Na Lubance zagospodarowano 139 ha stawów rybnych gostomskiego PGR. W roku 1934 woda po burzy odkryła na drodze stare cmentarzysko z dobrze zachowanymi urnami podkloszowymi”. Nazwa ta nawiązuje do nazwy wsi Lubania, położonej w górnym biegu rzeczki.

Jerzy Duma rejestruje w 1999 formę ludową Lubianka (zapis Lubjanka jest niezgodny z normami języka polskiego), zauważając, iż palatalizacja fonemu labialnego wskazuje na derywację dezintegralną za pomocą przyrostka -anka.

Bibliografia edytuj

  • Jerzy Duma, Gewässernamen im rechten Zuflussgebiet der Weichsel zwischen Pilica und Brda (Nazwy wodne w zlewisku lewych dopływów Wisły od Pilicy po ujście Brdy), Lieferung 14, Stuttgart 1999: Franz Steiner Verlag, s. 29-30.
  • Jerzy Duma, Nazwy rzek lewobrzeżnego Mazowsza z całym dorzeczem Pilicy, Warszawa 1999: Towarzystwo Naukowe Warszawskie, s. 103.
  • Wanda Szulowska, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Nazwy wód w Polsce, część I. Układ alfabetyczny, Warszawa 2001: Wydawnictwo Naukowe Semper, s. 162.
  • Roman Wojciechowski, Dolina Pilicy. Przewodnik turystyczno-krajoznawczy dla spływów kajakowych,Warszawa 1954, Sport i Turystyka, s. 86.

Zobacz też edytuj

Linki zewnętrzne edytuj