Lucjan Piela
Lucjan Piela (ur. 2 stycznia 1943 w Sokołowie Małopolskim[1]) – polski chemik, profesor nauk chemicznych, wykładowca akademicki.
 Lucjan Piela w Bachotku (1976) | |
| Data i miejsce urodzenia |
2 stycznia 1943 |
|---|---|
| Profesor nauk chemicznych | |
| Specjalność: chemia kwantowa | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1970 |
| Profesura |
1988 |
| Praca zawodowa | |
| Uczelnia | |
| Odznaczenia | |
  
| |
Życiorys edytuj
W 1960 ukończył I Liceum Ogólnokształcące im. ks. Stanisława Konarskiego w Rzeszowie, a w 1965 studia na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1970 uzyskał stopień doktora nauk chemicznych, jego promotorem był profesor Włodzimierz Kołos[1]. Następnie został doktorem habilitowanym, zaś w 1988 otrzymał tytuł profesorski w zakresie nauk chemicznych[2]. Zawodowo związany głównie z Uniwersytetem Warszawskim, od 1976 był docentem, a w 1989 został profesorem zwyczajnym na Wydziale Chemii tej uczelni (w Pracowni Chemii Kwantowej Zakładu Chemii Teoretycznej i Krystalografii[3]). Pracował naukowo w Centre Européen de Calcul Atomique et Moléculaire, na Facultés Universitaires Notre-Dame-de-la-Paix oraz na Cornell University[1].
Specjalizuje się w zakresie chemii kwantowej i teoretycznej[2]. Prowadził badania w zagadnieniach sił dalekiego zasięgu w regularnych polimerach oraz problematyce globalnego minimum w matematyce[4]. Jest autorem książki Idee chemii kwantowej (Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003).
Od 2001 członek zagraniczny Belgijskiej Akademii Królewskiej, a od 2004 Europejskiej Akademii Nauk[5]. W 2012 został członkiem prezydium komitetu naukowego Konferencji Smoleńskiej poświęconej badaniom katastrofy polskiego Tu-154 w Smoleńsku[6]. Był członkiem komitetu naukowego II i III edycji tej konferencji edycji z lat 2013, 2014[7][8]. Został też członkiem Narodowej Rady Rozwoju powołanej przez prezydenta Andrzeja Dudę[9].
Odznaczenia edytuj
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2011)[10]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2002)[11]
- Srebrny Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas” (2023)[12]
Przypisy edytuj
- ↑ a b c Information about Professor Lucjan Piela. uw.edu.pl. [dostęp 2012-03-29]. (ang.).
- ↑ a b Prof. zw. dr hab. Lucjan Piela, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2012-03-29].
- ↑ Zakład Chemii Teoretycznej i Krystalografii. uw.edu.pl. [dostęp 2012-04-23].
- ↑ O Autorze. pwn.pl. [dostęp 2012-03-29].
- ↑ Wiesława Lewandowska. Ciemne czasy nieprawdy. „Niedziela”. Nr 12, 2012. [dostęp 2012-04-24].
- ↑ Konferencja Smoleńska 22.10.2012. konferencja.home.pl, 2012. [dostęp 2014-10-20].
- ↑ II Konferencja Smoleńska 2013. konferencja.home.pl, 2013. [dostęp 2014-10-20].
- ↑ III Konferencja Smoleńska 2014. konferencja.home.pl, 2014. [dostęp 2014-10-20].
- ↑ Udział przedstawicieli NRR w Narodowym Kongresie Nauki. prezydent.pl, 20 września 2017. [dostęp 2024-03-02].
- ↑ M.P. z 2011 r. nr 71, poz. 697
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 43, poz. 655
- ↑ Szef MEiN wręczył medale „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”. chem.uw.edu.pl, 30 maja 2023. [dostęp 2023-08-01].