Ludwik Łęgowski
Ludwik Zygmunt Łęgowski[a] (ur. 5 marca 1892 w Arnsbergu, zm. ?) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
| |
 podpułkownik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
5 marca 1892 |
|---|---|
| Data śmierci |
? |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki | |
| Stanowiska |
komendant korpusu |
| Główne wojny i bitwy |
I wojna światowa |
| Odznaczenia | |
   
| |
Życiorys edytuj
Urodził się w Arnsbergu, w Nadrenii Północnej-Westfalii, w rodzinie Józefa i Ludwiki Kazimiery z Masłowskich (ur. 1868). Był bratem: Stanisława (1887–1939), dyrektora Urzędu Morskiego w Gdyni (zamordowanego przez hitlerowców), Wandy Agnieszki po mężu Cybichowskiej (1890–1959), polonistki, oraz Witolda (ur. 1905), bankowca.
Brał udział w I wojnie światowej, później w powstaniu wielkopolskim. 27 kwietnia 1919 generał piechoty Józef Dowbor-Muśnicki wyznaczył go „czasowo” na stanowisko dowódcy 2 Pułku Strzelców Wielkopolskich[3], który 10 grudnia tego roku został przemianowany na 56 Pułk Piechoty Wielkopolskiej. 1 maja objął dowództwo pułku i na jego czele walczył na wojnie z bolszewikami[4][5].
Po zakończeniu działań wojennych nadal pełnił obowiązki dowódcy 56 pp[6][7]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu majora ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 195. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8], a 31 marca 1924 mianowany podpułkownikiem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 81. lokatą w korpusie oficerów piechoty[9]. W lipcu 1927 został zwolniony ze stanowiska pełniącego obowiązki dowódcy pułku i oddany do dyspozycji dowódcy Okręgu Korpusu Nr VII[10]. W kwietniu 1928 został przydzielony na stanowisko oficera placu Kielce[11][12]. W marcu 1930 został przeniesiony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Baranowicze na stanowisko komendanta[13][14][15]. W marcu 1939 pełnił służbę w Komendzie Rejonu Uzupełnień Warszawa Miasto II na stanowisku komendanta rejonu uzupełnień[16].
Ordery i odznaczenia edytuj
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari[2]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)[2]
- Złoty Krzyż Zasługi (19 marca 1937)[17][2]
- Wielkopolski Krzyż Powstańczy (19 lipca 1960)[18]
Uwagi edytuj
Przypisy edytuj
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 1 czerwca 1935 roku, s. 60.
- ↑ a b c d Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 11.
- ↑ Rozkaz dzienny nr 113 Dowództwa Głównego Sił Zbrojnych Polskich w b. zaborze pruskim z 27 kwietnia 1919.
- ↑ Siuda 1928 ↓, s. 16.
- ↑ Korsak 1991 ↓, s. 3.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 284, 401.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 260, 343.
- ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 30.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 167.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 15 lipca 1927 roku, s. 199.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 157.
- ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 116, 164.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 103.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 19, 510.
- ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 8.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 859.
- ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.
- ↑ Lista odznaczonych WKP ↓.
Bibliografia edytuj
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Lista starszeństwa oficerów zawodowych piechoty. 5 czerwiec 1935. Warszawa: Dep. Piech. MSWojsk., 1935.
- Stanisław Siuda: Zarys historji wojennej 56-go pułku piechoty wielkopolskiej. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Antoni Artur Korsak: 56 Pułk Piechoty Wielkopolskiej. Warszawa: P.W. „Egross”, 1991, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. ISBN 83-85253-22-X.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Lista odznaczonych Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym. Wielkopolskie Towarzystwo Genealogiczne „Gniazdo”. [dostęp 2020-09-22].