Ludwik August Plater

Ludwik August Plater (ur. 15 czerwca 1775, zm. 6 września 1846) – hrabia[1], radca stanu, członek Rady Stanu Królestwa Kongresowego w 1830[2], dyrektor generalny Komisji Rządowej Przychodu i Skarbu Królestwa Kongresowego, członek Komisji Najwyższej Egzaminacyjnej w Królestwie w 1829 roku[3].

Ludwik August Plater
Ilustracja
Ludwik Plater na litografii Charlesa Louisa Bazina (1833)
Herb
Plater
Rodzina

Platerowie

Data i miejsce urodzenia

1775
Krasław

Data i miejsce śmierci

6 września 1846
Psarskie

Ojciec

Kazimierz Konstanty Plater

Matka

Izabela Ludwika Borch, c. Jana Andrzeja Borcha

Żona

Maria Brzostowska (od 1801 r.)

Dzieci

Zofia Plater
Paulina Plater
Zygmunt Plater

Odznaczenia
Order Świętego Stanisława (Królestwo Kongresowe)

Życiorys

edytuj

Uczestnik powstania kościuszkowskiego, na początku XIX w. współpracował z Adamem Czartoryskim, senator-kasztelan Królestwa Polskiego, przedstawiciel dyplomatyczny Rządu Narodowego w czasie powstania listopadowego w Paryżu[4], działacz polityczny, organizator polskiego leśnictwa, działacz Wielkiej Emigracji (Hôtel Lambert), szef Towarzystwa Literackiego w Paryżu, członek władz Związku Jedności Narodowej[5].

W 1816 roku był wielkim sekretarzem[6], a w 1819 roku wielkim namiestnikiem Wielkiego Wschodu Narodowego Polski[7].

Członek Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie w 1829 roku[8]. W 1832 był jednym z założycieli Towarzystwa Literackiego w Paryżu[9]. Był współzałożycielem Szczególnej Szkoły Leśnictwa w Warszawie (1818 r.)

Jako senator podpisał 25 stycznia 1831 roku akt detronizacji Mikołaja I Romanowa[10].

W Królestwie Kongresowym został kawalerem Orderu Świętego Stanisława I klasy w 1820 roku[11].

Przypisy

edytuj
  1. Jerzy Sewer Dunin Borkowski: Almanach Błękitny. Warszawa: 1908, s. 691.
  2. Obraz polityczny i statystyczny Królestwa Polskiego iaki był w roku 1830 przed dniem 29 listopada, Warszawa 1830, s. 19, 24.
  3. Nowy Kalendarzyk Polityczny na Rok 1830, Warszawa 1829, s. 123.
  4. Historia dyplomacji polskiej, t. III 1795-1918, Warszawa 1982, s. 979.
  5. Joanna Nowak, Władysław Zamoyski, o sprawę polską w Europie (1848-1868), Poznań 2002, s. 384.
  6. Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 136.
  7. Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738-1821, w: Archiwum Komisji Historycznej, t. XIV, Kraków 1930, s. 135.
  8. Lista imienna członków Towarzystwa Królewskiego Przyjaciół Nauk w Warszawie w styczniu 1829 roku, [Warszawa], [1829], s. 2.
  9. Anna Mazanek, Towarzystwo Historyczno-Literackie, w: Literatura Polska, przewodnik encyklopedyczny, Warszawa 1985, t. II, s. 482.
  10. Dayarusz Sejmu z R. 1830–1831, wydał Michał Rostworowski, T. I, Kraków 1907, s. 244.
  11. Stanisław Łoza, Kawalerowie orderu św. Stanisława (1. XII. 1815-29. XI. 1830), w: Miesięcznik Heraldyczny, nr. 5, r. IX, Warszawa, sierpień 1930, s. 99.

Linki zewnętrzne

edytuj