Lucyn

miasto na Łotwie
(Przekierowano z Ludza)

Lucyn (łot. Ludza, niem. Ludsen, est. Lutsi, biał. Люцын, ros. Люцин /do 1920/, obecnie Лудза) – miasto na Łotwie w historycznej Łatgalii, nad Jeziorem Lucyńskim (dawniej zwanym też jez. Łuża). Stolica gminy Ludza (łot. – Ludzas novads). Znajdują się tu ruiny zamku krzyżackiego wzniesionego w XIV wieku[2].

Lucyn
Ludza
Ilustracja
Kościół Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Lucynie
Herb
Herb
Państwo

 Łotwa

Gmina

Lucyn

Populacja (2016)
• liczba ludności
• gęstość


8718[1]
827,9 os./km²

Nr kierunkowy

657

Kod pocztowy

5701

Położenie na mapie Łotwy
Mapa konturowa Łotwy, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Lucyn”
Ziemia56°32′47″N 27°43′37″E/56,546389 27,726944
Strona internetowa
Ruiny zamku

W mieście jest stacja kolejowa Lucyn.

Historia edytuj

Miejscowość wzmiankowana w 1177, prawa miejskie otrzymała w roku 1777. Od 1582 roku do I rozbioru Polski miasto znajdowało się na obszarze Województwa wendeńskiego później inflanckiego I Rzeczypospolitej. W 1772 roku w mieście żyło 195 mieszkańców (w większości katolików oraz nie więcej jak 32 żydów)[3]. W 1864 roku miasto liczyło blisko 3530 mieszkańców, w tym 1200 katolików, 37 protestantów, 54 raskolników, 416 prawosławnych (głównie żołnierze i urzędnicy rosyjscy) oraz 1778 żydów[3]. W 1880 roku spis ludności wykazał 5258 mieszkańców i 750 domów[3]. Pod koniec XIX wieku miasto administracyjnie należało do guberni witebskiej i w 1897 roku liczyło 3919 mieszkańców (jednak według spisu ludności z 1881 r. w 754 domach zamieszkiwało tam 5258 osób).

Podczas okupacji hitlerowskiej, w lipcu roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 1000 osób. W 2 kwietnia roku Niemcy ostatecznie zlikwidowali getto, a Żydów zamordowano nad jeziorem Crima. Sprawcami zbrodni byli policjanci żydowscy dowodzeni przez oficerów niemieckich[4].

Urodzeni w Lucynie edytuj

Miasta partnerskie edytuj

Zobacz też edytuj

Przypisy edytuj

  1. «Latvijas iedzīvotāju skaits pašvaldībās pagastu dalījumā». pmlp.gov.lv. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-09-22)]..
  2. Według encyklopedii Orgelbranda w 1339, a według Słownika geograficznego Król. Pol. – w 1399.
  3. a b c Przegląd Powszechny, Nr 1, rok 1884, s. 34.
  4. Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1016.

Linki zewnętrzne edytuj