MS Kiliński
MS Kiliński – polski statek należący do Polskich Linii Oceanicznych. W 1947 roku przedsiębiorstwo Gdynia–Ameryka Linie Żeglugowe kupiło w USA statek typu „Victory” (VC S-2-AP3). Otrzymał imię na cześć Jana Kilińskiego.
| Bandera | |
|---|---|
| Port macierzysty | |
| Armator | |
| Historia | |
| Data budowy |
1944 |
| Data oddania do eksploatacji |
1947 |
| Data wycofania ze służby |
1972 |
| Dane techniczne | |
| Nośność (DWT) |
10719 |
| Liczebność załogi |
46 |
| Liczba pasażerów |
6 |
| Długość całkowita (L) |
138,8 m |
| Szerokość (B) |
18,9 m |
| Zanurzenie (D) |
8,7 m |
| Pojemność |
brutto: 7697 |
| Napęd mechaniczny | |
| Silnik |
turbina parowa |
| Moc silnika |
8500 KM |
| Prędkość maks. |
16,5 w. |
Przed wybuchem wojny wietnamskiej, w latach 1954-1956, „Kiliński” przez 370 dni uczestniczył w działaniach logistycznych w Demokratycznej Republice Wietnamu w służbie Komisji Rozjemczej (powołanej na mocy porozumień genewskich z 1954). Transportował partyzantów, ludność cywilną i ładunki towarowe z południa na północ pomiędzy portami redowymi Quy Nhơn i Vũng Tàu a Hajfongiem. Szacuje się, że przewiózł ponad 80 tysięcy osób. Statkiem dowodził kapitan Romuald Cielewicz. Rejsy odbywały się w bardzo trudnych warunkach nawigacyjnych – bez dokładnych map morskich i locji[1]. W ostatnim rejsie w ładunku było m.in. 12 kambodżańskich słoni, podobno zakupionych przez partyzantów dla celów wojennych; jeden z nich został podarowany Polakom i trafił drogą morską do Ogrodu Zoologicznego w Warszawie. Słoń został w Polsce nazwany „Partyzant” i przeżył w ZOO zaledwie dwa lata[2].
27 października 1955 w Gdyni na pokładzie MS „Kiliński” odbyła się dekoracja członków jego załogi odznaczeniami Demokratycznej Republiki Wietnamu, przyznanymi przez Hồ Chí Minha za zasługi przy udzielaniu braterskiej pomocy narodowi wietnamskiemu w realizacji układ rozejmowego; Order Zasługi Pracy I klasy otrzymał kapitan statku Romuald Cielewicz i zastępca kapitana oficer Stanisław Szadkowski, dwóch oficerów otrzymało tenże order II klasy, a 13 marynarzy order III klasy[3][4].
W 1972 statek sprzedano na złom do Hongkongu. W czasie rejsu zawinął do Hajfongu w Wietnamie Północnym, gdzie został uwięziony razem ze statkami „Józef Conrad” i „Moniuszko” z powodu zaminowania portu przez amerykańskie wojsko[5]. Do stoczni złomowej dotarł dopiero w 1973 roku[6].
Bibliografia edytuj
- Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, s. 141-142. ISBN 83-10-08902-3.
Przypisy edytuj
- ↑ Jan Piwowoński, Flota spod biało-czerwonej, Adam Werka (ilustr.), Brunon Nowicki (oprac.), Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, s. 141, ISBN 83-10-08902-3, OCLC 834682944.
- ↑ Eugeniusz Andrzej Daszkowski: Marynarski widnokrąg, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 1973.
- ↑ Marynarze „Kilińskiego” odznaczeni wysokimi orderami Wietnamskiej Republiki Demokratycznej. „Nowiny Rzeszowskie”, s. 1, Nr 258 z 29-30 października 1955.
- ↑ Wysokie odznaczenia Demokratycznego Wietnamu dla marynarzy „Kilińskiego”. „Nowiny Rzeszowskie”, s. 1, Nr 259 z 31 października 1955.
- ↑ 20 grudnia 1972 r. W Wietnamie Amerykanie zbombardowali polski statek. 2013-12-20. [dostęp 2017-08-28].
- ↑ Jan Piwowoński: Flota spod biało-czerwonej. Warszawa: Nasza Księgarnia, 1989, s. 141. ISBN 83-10-08902-3.