MS Szczawnica – polski drobnicowiec zbudowany w Stoczni im. Adolfa Warskiego w Szczecinie. Nadanie imienia i wodowanie odbyło się 7 lipca 1962 roku w Szczecinie. Matką chrzestną statku została Janina Kuklińska.

MS Szczawnica
Bandera

 Polska

Armator

PŻM/PLO

Dane podstawowe
Typ

drobnicowiec

Historia
Stocznia

Stocznia Szczecińska im. Adolfa Warskiego

Data wodowania

7 lipca 1962

Data wycofania ze służby

16 października 1983

Dane techniczne
Nośność (DWT)

5490

Liczebność załogi

34

Liczba pasażerów

4

Długość całkowita (L)

123,9 m

Szerokość (B)

16,5 m

Zanurzenie (D)

6,5 m

Pojemność

brutto: 3375 RT netto: 1812 RT

Napęd mechaniczny
Silnik

spalinowy D55

Moc silnika

5000 KM

Liczba śrub napędowych

1

Prędkość maks.

15,5 w.

„MS Szczawnica” wyposażony został w silnik spalinowy wysokoprężny, model D55, wyprodukowany został przez fabrykę im. H. Cegielskiego w Poznaniu.

Statek został uszkodzony w Cieśninie Fehmarn Belt przez brytyjski zbiornikowiec Border Falcon w 1963 roku i przetransportowany do portu w Kilonii.

Statek należał do Polskiej Żeglugi Morskiej z siedzibą w Szczecinie, a w 1967 roku został przekazany do Polskich Linii Oceanicznych w Gdyni. Obsługiwał linię handlową zachodnią i północną afrykańską. Odbył 49 rejsów zanim został wycofany ze służby 16 października 1983 roku i złomowany przez Edelweiss Maritime Co. Ltd., Colombo, Sri Lanka.

Załoga statku przejęła patronat nad Szkołą Podstawową nr 1 imienia Henryka Sienkiewicza w Szczawnicy. Współpraca rozpoczęła się 5 maja 1965 roku. Załoga wielokrotnie gościła w Uzdrowisku Szczawnica, z kolei uczniowie szkoły i przedstawiciele miasta odwiedzili statek w maju 1978 roku[1].

Przypisy edytuj

  1. Józefa Salamon: Współpraca Szkoły ze Statkiem Szczawnica. W: Szkoła imienia Henryka Sienkiewicza w Szczawnicy. Tuchów: Mała Poligrafia Redemtorystów, 2006, s. 220–228. ISBN 83-86744-47-2.

Bibliografia edytuj

Linki zewnętrzne edytuj