Małoinwazyjne pomostowanie tętnic wieńcowych
Małoinwazyjne pomostowanie tętnic wieńcowych (ang. minimally invasive direct coronary artery bypass surgery) (MIDCAB) – forma operacji pomostowania tętnic wieńcowych (CABG) wykonywana z malego cięcia w okolicy międzyżebrowej na bijącym sercu bez krążenia pozaustrojowego (sztucznego płucoserca) najczęściej jako leczenie jednonaczyniowej choroby niedokrwiennej serca z zajętą tętnicą wieńcową międzykomorową przednią[1].
MIDCAB jest stosowany głównie u pacjentów z proksymalnym zwężeniem tętnicy zstępującej przedniej (LAD). U tych pacjentów często leczenie interwencyjne za pomocą PCI wydaje się ryzykowne lub niemożliwe ze względu na złożone zmiany, bliskość głównego pnia lewej tętnicy wieńcowej lub całkowitą okluzję naczynia docelowego. U innych pacjentów wielokrotne interwencje na LAD pozostały bez długotrwałego pozytywnego wyniku[1][2].
Historia edytuj
W 1964 po pierwszym opisie zespolenia na bijącym sercu między tętnicą piersiową wewnętrzną a tętnicą wieńcową przez Kolesowa[3][4], koncepcja ta nie została ugruntowana w leczeniu choroby niedokrwiennej serca i została wyparta na dziesięciolecia przez pomostowanie aortalno-wieńcowe (CABG) wprowadzone przez René Favaloro w 1967[5]. Od czasu ponownego wprowadzenia w latach 90. przez Calafiore[2] i Subramaniana[6] minimalnie inwazyjnego bezpośredniego pomostowania aortalno-wieńcowego (MIDCAB) do spektrum rewaskularyzacji chirurgicznej technika ta była dalej rozwijana. Obecnie w niektórych ośrodkach stanowi ona reprezentatywną część programu kardiochirurgicznego[1].
Technika operacji edytuj
Dostęp operacyjny w znieczuleniu ogólnym przez małą przednią lewą torakotomię w czwartej lub piątej przestrzeni międzyżebrowej. Po wypreparowaniu lewej tętnicy piersiowej i odcięciu jej na poziomie 6 żebra sprawdza się przepływ. Następnie otwiera się osierdzie i obszar docelowy serca jest częściowo unieruchamiany za pomocą specjalnego stabilizatora mechanicznego. Po podaniu 100 j./kg niefrakcjonowanej heparyny nacina się tętnicę wieńcową i wprowadza się specjalną rurkę (shunt), która zapewnia przepływ krwi w naczyniu podczas wykonywania zespolenia, zespala się naczynia. Przed zakończeniem zespolenia usuwa się shunt.
Przypisy edytuj
- ↑ a b c J Cremer, J Schoettler, A Thiem, C Grothusen, and G Hoffmann: The MIDCAB approach in its various dimensions. J Thorac Cardiovasc Surg. 1967 Oct;54(4):535-544. www.ncbi.nlm.nih.gov. [dostęp 2023-11-02].
- ↑ a b Antonio M. Calafiore, Gabriele Di Giammarco, Giovanni Teodori at all: Left Anterior Descending Coronary Artery Grafting via Left Anterior Small Thoracotomy Without Cardiopulmonary Bypass. Ann Thorac Surg. 1996 Jun;61(6):1658-1663; discussion 1664-1665. www.ncbi.nlm.nih.gov. [dostęp 2023-10-19].
- ↑ V I Kolessov: Mammary artery-coronary artery anastomosis as method of treatment for angina pectoris. J Thorac Cardiovasc Surg. 1967 Oct;54(4):535-544. pubmed.ncbi.nlm.nih.gov. [dostęp 2023-11-02].
- ↑ Igor E. Konstantinov: Vasilii I. Kolesov. Tex Heart Inst J. 2004; 31(4): 349–358.. www.ncbi.nlm.nih.gov. [dostęp 2023-10-19].
- ↑ Captur G, Favaloro R. Memento for René Favaloro. „Tex Heart Inst J”. 31. 1, s. 47-60, 2004. PMID: 15061628.
- ↑ Subramanian VA, Sani G, Benetti FJ. et al. Minimally invasive coronary artery bypass surgery: a multi-center report of preliminary clinical experience. Circulation. 1995;92:1645–1645
