Macrocixius giganteus
Macrocixius giganteus – gatunek pluskwiaka z rodziny szrońcowatych i podrodziny Cixiinae.
Macrocixius giganteus | |
Matsumura, 1914 | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Gromada | |
Rząd | |
Podrząd | |
Rodzina | |
Podrodzina | |
Plemię | |
Rodzaj | |
Gatunek |
Macrocixius giganteus |
Gatunek ten opisany został w 1914 roku przez Shōnena Matsumurę, który wyznaczył go gatunkiem typowym nowego rodzaju Macrocixius[1][2]. Jego redeskrypcji dokonali w 1991 roku S. C. Tsaur, T. C. Hsu i J. Van Stalle[3], a kolejnej, uzupełniającej, w 2013 roku A. Orosz, w ramach rewizji rodzaju. Wraz z M. monticola, M. emeljanovi i M. gigantomimus tworzy grupę gatunków M. giganteus odznaczającą się wydłużonym pośrodku i zaokrąglonym płatem wierzchołkowym cewki analnej[2].
Samce tego piewika osiągają od 9,56 do 9,62 mm, a samice od 9,75 do 11,7 mm. Ciało żółtawobrązowe do brązowawoczarnego z pokrywami o żółtych do zielonych żyłkach i ciemnych znaczeniach. U samców, w widoku bocznym, zarys nasadowej ⅓ części falloteki tworzy kąt rozwarty, co jest cechą wyróżniającą w obrębie rodzaju. Ponadto mają pygofor o zaokrąglonej w widoku bocznym krawędzi ogonowej, duży guzek między płatem dystalnym i trzonkiem stylusa oraz eliptyczną w widoku brzusznym cewkę analną, której płat wierzchołkowy i trzonek tworzą w widoku bocznym kąt prawie prosty. Samice mają rząd ząbków na wierzchołku gonapophysis dziewiątej pary oraz przednią część waginy z trzema zesklerotyzowanymi płytkami na ścianie brzusznej: wąską na prawym brzegu, eliptyczną pośrodku i największą w części ogonowej[2].
Pluskwiak znany z Tajwanu, Japonii, Chin i pojedynczej lokalizacji w Wietnamie. W Tajwanie zasiedla lasy liściaste na wysokości od 200 do 2500 m n.p.m.[2].
Przypisy
edytuj- ↑ Shōnen Matsumura. Die Cixiinen Japans. „Annotationes Zoologicae Japonenses”. 8 (3), s. 393-434, 1914.
- ↑ a b c d Anrás Orosz. A review of the genus Macrocixius with descriptions of five new species (Hemiptera: Fulgoromorpha: Cixiidae). „Acta Musei Moraviae, Scientiae biologicae”. 98 (2), s. 97-142, 2013.
- ↑ S.C. Tsaur, T.C. Hsu, J. Van Stalle. Cixiidae of Taiwan, Part V. Cixiini except Cixius. „Journal of Taiwan Museum”. 44 (1), s. 1-8, 1991.