Manute Bol

sudański koszykarz

Manute Bol (ur. 16 października 1962 w Turalei, zm. 19 czerwca 2010 w Charlottesville) – koszykarz pochodzący z plemienia Dinka w Sudanie. W latach 1985–1994 występował w amerykańskiej lidze NBA, kolejno w klubach: Washington Bullets, Golden State Warriors, Philadelphia 76ers i Miami Heat.

Manute Bol
10, 11, 4, 1
środkowy
Data i miejsce urodzenia

16 października 1962
Turalei

Data śmierci

19 czerwca 2010

Obywatelstwo

sudańskie

Wzrost

231 cm

Masa ciała

91 kg

Kariera
Aktywność

1985–1996

Szkoła średnia

Case Western (Cleveland, Ohio)

College

Bridgeport (1984–1985)

Draft

1985, numer: 31
Washington Bullets

Do 1993 Bol, mierzący 231 cm wzrostu, był najwyższym zawodnikiem, który kiedykolwiek grał w NBA. Później tytuł ten przeszedł w posiadanie Rumuna Gheorghe Mureşana, wyższego o kilka milimetrów (oficjalny wzrost także 231 cm). Obaj gracze znaleźli się w jednej drużynie, Washington Bullets, w sezonie 1993/1994, choć Bol już wtedy prawie nie występował na parkiecie.

Życiorys edytuj

Przyjechał do USA w wieku 18 lat i uczęszczał na trzy uczelnie: Fairleigh Dickinson University, University of Bridgeport i Cleveland State University. Stanął do draftu NBA w 1983 r., ale wybór dokonany przez San Diego Clippers został anulowany, z powodu zbyt młodego wieku zawodnika. Ponowny draft w 1985 zakończył się wybraniem go do drużyny Bullets.

Wysoki wzrost i niezwykle długie ramiona predestynowały go do gry obronnej, co dobrze wykorzystywał. Zasłynął wielką liczbą blokowanych rzutów. Już w debiutanckim sezonie zaliczył ich 397 (średnia 5,0 na mecz). Ma na swoim koncie rekord ligi w liczbie bloków na minutę gry (0,176) oraz ex aequo rekord w liczbie bloków w kwarcie (8) i połowie (11). Jest drugi na liście wszech czasów w liczbie bloków na mecz (3,34, za Markiem Eatonem). W jednej z gier z Orlando Magic zablokował w ciągu kilku sekund czterokrotnie rzuty przeciwników podczas jednej akcji.

W przeciwieństwie do obrony, nie imponował w ataku. Jest jedynym zawodnikiem, który ma na koncie więcej bloków (2086) niż punktów (1599). Zaliczył w karierze także 2647 zbiórek.

Niespodziewanie w drugiej połowie kariery Bol dobrze radził sobie z rzutami za 3 punkty. W sezonie 1988-89, będąc zawodnikiem Golden State Warriors, trafił 20 razy za 3 punkty (na 91 prób), a w całej karierze miał ich 43 (na 205 prób), co dało mu skuteczność 21 procent, czyli więcej niż np. Shaquille’a O’Neala czy Patricka Ewinga. Podczas rozegranego 3 marca 1993 roku meczu Phoenix Suns – Philadelphia 76ers (wynik 125–115) trafił 6-krotnie za 3 punkty, a dokonał tego w drugiej połowie zawodów.

W 1986 Bol został wybrany do drugiej piątki obrońców ligi. Zajął też drugie miejsce w głosowaniu na obrońcę roku NBA[1].

Po przygodzie w NBA grał jeszcze we Włoszech i Katarze. Reumatyzm zmusił go do zakończenia kariery.

Później mieszkał w Olathe w Kansas. Bardzo aktywnie udzielał się w różnorakich przedsięwzięciach charytatywnych, zwłaszcza na rzecz swego rodzinnego kraju. Założył w Kairze szkółkę koszykarską, której absolwentem jest między innymi były zawodnik Chicago BullsLuol Deng.

Manute Bol zmagał się z niewydolnością nerek. Zmarł 19 czerwca 2010 r. w szpitalu Charlottesville w stanie Virginia.

Osiągnięcia edytuj

USBL

NBA

  • Lider:
  • Wybrany do II składu defensywnego NBA (1986)[3]
  • Rekordzista NBA pod względem:
    • liczby bloków:
      • (397) uzyskanych jako debiutant
      • (11) uzyskanych w jednej połowie spotkania jako debiutant (12.12.1985)
      • (8) uzyskanych w jednej kwarcie spotkania jako debiutant (12.12.1985)
    • średniej bloków (4,97) uzyskanej jako debiutant
  • Współrekordzista NBA pod względem liczby bloków:
    • (11) uzyskanych w jednej połowie spotkania (12.12.1985)
    • (8) uzyskanych w jednej kwarcie spotkania (12.12.1985)

Przypisy edytuj

  1. 1985-86 NBA Awards Voting. basketball-reference.com. [dostęp 2022-03-28]. (ang.).
  2. NBA & ABA Year-by-Year Playoff Leaders and Records for Blocks Per Game. basketball-reference.com. [dostęp 2018-04-07]. (ang.).
  3. NBA & ABA All-Defensive Teams. basketball-reference.com. [dostęp 2023-01-22]. (ang.).

Linki zewnętrzne edytuj