Marceli Lubomirski

książę, polityk emigracyjny, wolnomularz

Marceli Lubomirski herbu Szreniawa bez Krzyża (ur. 15 marca 1810, zm. 18 sierpnia 1865[1] w Neuilly-sur-Seine koło Paryża) – książę, polityk emigracyjny, wolnomularz, członek Komitetu Polskiego w Paryżu w czasie powstania styczniowego[2].

Marceli Lubomirski
Ilustracja
Herb
Szreniawa bez Krzyża
Rodzina

Lubomirscy herbu Szreniawa bez Krzyża

Data urodzenia

15 marca 1810

Data i miejsce śmierci

18 sierpnia 1865
Neuilly-sur-Seine

Ojciec

Józef Lubomirski

Matka

Dorota Stecka-Olechnowicz

Żona

Jadwiga Jabłonowska

Dzieci

Józef Maksymilian Lubomirski

Był synem Józefa Lubomirskiego właściciela dóbr Dubno, senatora-kasztelana Królestwa Polskiego w l. 1825-31[1]; wnukiem Michała generała wojsk koronnych i ojcem Józefa Maksymiliana[1] powieściopisarza francuskiego. Poślubił Jadwigę Jabłonowską, córkę Maksymiliana Jabłonowskiego 4 kwietnia 1837 r. w Warszawie.

Przypisy

edytuj
  1. a b c Józef Lubomirski, genealogia.grocholski.pl [zarchiwizowane 2013-10-29].
  2. Ludwik Hass, Wolnomularstwo w Europie środkowo-wschodniej w XVIII i XIX wieku, 1982, s. 351.