Maria Bielicka

polska aktorka, śpiewaczka i pedagog

Maria Bielicka, właśc. Maria Bielicka-Szczepańska (ur. 19 grudnia 1909 w Warszawie, zm. 22 kwietnia 1989 tamże) – polska aktorka teatralna, śpiewaczka i pedagog.

Maria Bielicka
Imię i nazwisko

Maria Bielicka-Szczepańska

Data i miejsce urodzenia

19 grudnia 1909
Warszawa, Imperium Rosyjskie

Data i miejsce śmierci

22 kwietnia 1989
Warszawa, Polska

Zawód

aktorka teatralna, śpiewaczka, pedagog

Lata aktywności

19371971

Zespół artystyczny
Operetka Warszawska
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Order Krzyża Grunwaldu III klasy Srebrny Krzyż Zasługi Medal 10-lecia Polski Ludowej Medal Komisji Edukacji Narodowej

Życiorys

edytuj

Urodziła się 19 grudnia 1909 w Warszawie, ówcześnie na terenie Imperium Rosyjskiego (obecnie Polska).

W okresie międzywojennym była aktorką Teatru Miejskiego we Lwowie (1937–1938).

Aresztowana w 1942 roku, przebywała na Pawiaku, 17 stycznia 1943 roku wywieziona do obozu koncentracyjnego na Majdanku, skąd 13 kwietnia 1944 roku przesłano ją do obozu Auschwitz[1].

Po wojnie występowała na deskach: Teatru Syrena w Łodzi (1945–1948) i tej samej sceny w Warszawie (1948–1950) oraz na scenach stołecznych: Ludowego Teatru Muzycznego (1950–1951) i Teatru Nowego (1951–1955). W latach 1955–1971 występowała w Operetce Warszawskiej. Ostatnią rolą, którą zagrała była postać starej baby w operze Cud mniemany, czyli Krakowiacy i Górale Wojciecha Bogusławskiego z muzyką Jana Stefaniego w reż. Jerzego Rakowieckiego.

Wystąpiła tylko w jednym filmie – Zakazanych piosenkach w reż. Leonarda Buczkowskiego z 1946 jako deklamatorka.

Pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 252-6-11)[2].

Odznaczenia i nagrody

edytuj

Przypisy

edytuj
  1. Leon Wanat, Za murami Pawiaka, Warszawa 1985, s. 343.
  2. Cmentarz Stare Powązki: BOLESŁAW SZCZEPAŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-02-10].

Bibliografia

edytuj

Linki zewnętrzne

edytuj

Przypisy

edytuj